BCCCAP00000000000000000000392

294 P. PIO DE MO:-.DREGA'.';ES postquam a Macedonia profectus est, isti soli stipibus sibi opitulati, erant (26). Philippenses tenero affectu Paulum diligebant -auxiliaque generose praebe– bant. Cum enim Romae i111 captivitate d'egeret, de eiusdem inopia minime obli– viccuntur; sed stipes colligentes, eas, data opportunitate, per Epaphroditum Apostolo Romam miserunt. Oblationes eidem occ;Bionem dederunt scribendi Epistolam ad Philippenses, qua illis pro subsidiis latis intimo ex animo, gratias r•efert. "Gratias ago Deo meo in ornni memoria vestri, semper in cunctis ora– tionibus meis pro omnibus vobis, cum gaudio deprecationem faciens" (27). Subsidia videntur abundantiora fuisse; nam ait: '·Habeo autem omnia, et abun– do: repletus sum, acceptis ab Epaphrodito quae misistis odorem suavitatis. hostiam acceptam, placentem Deo" (28). Communitas anticch'ena Paulo peculiari modo coniuncta erat; ab hac enim una cum Barnaba et Marco ad. gentes primo profectus est; cum autem missio– narii ad camdem redierint, ait Lucas: "Cum autem venissent et congregassent Ecclesiam, retulerunt quanta Í'ecisset Deus cum illis, et quia aperiusset genti– bus ostium fidei. Mora ti sunt¡ autem tempus non modicum cum discipulis (29). Proinde, valde verisimile est quod communitas illa materialiter stipibus opi– busque illis subvenisse (30). His non obstantibus, videtur Apostolus non raro inopia laborasset. N am diversis in locis lam'entatur: "Usque ad hanc horam et esurimus et sitimus et nudi sumus ... et laboramus operantes manibus nostris" (31). "In labore et óerumna, in vigiliis multis. in fome et siti, in jeiuniis multis, in frigore et nu– ditate" (32), quae manifestant Apostoli mortificationem et sacrificium. Paulus, sicuti pro se ipso, ita etiam pro sodis missionariis provid'ebat. com– mittendo curae Tití, qui Cretae praepositus erat, ut missionariis suis Zenae legisperito et Apollo, nihil deesset (33). Et adiunxit exprcsse: "Discant aut'em et nostri bonis operibus praeesse ad ,usus necessarios, ut non sint infructuo– si" (34 J. Fideles deb·ent exemplo Titi addiscere obligationem erga miss.ionarios adirnplendi. Ad rem S. Hieronymus: "Habes. inquit, in discípulos (i e. christi– fideles) potestatem: doce eos non esse infructuosos, sed evangelistis 'et apo3to– licis viris, qui bonis operibus serviunt, ministrare: et ministrare non in quibus– curnque causis, sed in nec'essariis usibus: Habentes quidem victum et vesti– mentum his contenti simus et qui altari serviunt, de altari vivant: et qui parti– cipes spiritualium nostrorum facti sunt, debent nobis sua participare carnalia. Et ne forsitam ve! epistolam Pauli ve! praeceptum Tití facil'e contemnerent, infructuosos vocat, quicumque evangelistis non ministraverint. Dicit et Salo– man in Proverbiis: "Frustus vero eleemosyna" (35). Et ipse Paulus primum spiritus fructum caritatem vocat (36). Caritas vero in communicatione et in (2(i) J'ltil., l\', 13. (27) l'hil., I, ::. (2S) Jliíd., IY, IS. (2!J) .let., XIY, 2G-27. (::o) Cf. PrnPEn, l'aulus, lJ[í. (::1) J ('o,·., 1,-. 11-12. (:t2) JI ('or., XI, 27. (;::n Tit., 111, 1;¡_ (::4) 1/iíd., 14. (::5) I'ror., III, 12. (::tl) Gal., Y. 22.