BCCCAP00000000000000000000392

PROBLEMAS MISIONALES 141 5. Ostenditur neoessitas concordiae inter uitam disciplinarem et asceticam et ministeria missionalia. Non desunt quaedam praeiudicia inter quosdam religiosos circa vitam mis– sionariam, eo quod claustralem quietem auferat, disciplinam regulamem impe– diat et votorum religiosorum, praesertim paupertatis, obs'ervantiam difficilío– rem reddat. Ad has aliasque símiles difficultates reiiciendas, sufficeret historia missionum catholicarum, in qua tot sanctorum et praeclarorum virorum res in vita gestae mir'e enarrantur. Ecclesia enim nunquam declaravit missionarios esse exemptos ab officiis ex professione religiosa susceptis et uni.uscuiusque lnstituti propriis legibus. Si saeculorum decursu, ob t"emporis adiuncta, incolarum indolem, regionum temperiem, etc. pro apostolatus exerdtio quasdam praebuit exemptiones ne– cessarias, semper tamen abusus esse cav•endos praemonuit. Tum auctoritates ecdesiasticae tum regulares vitam disciplinarem et asceticam promoverunt; nam quo perfectior1 est religiosus magisqu'e suas adimplet obligationes, eo per– fectior erit missionarius, maioresque in vinea Domini proferre potest fructus. Qui enim vult aliis lucere, lampadem ardentem semp'er habere debet. Alexander VII cum aliquos abusus in Indiis Orie-ntalibus reprehenclisset, die 18 ian. an. 1659 pro omníbus missionariís statuit: "Regularium Superiores sedulo curent, ut parochi extra domos ve! conventus in praedictis regionibus commorantes observan– tiae specimen cunctis ubique praebe·ant, eosque idcirco ad claustra et regnlarem disci– plinam aliquando revocent, ne regulari Instituto paulatim exolescente, dum aliis incum– bunt, seipsos amitt:int, ac demum .in destructionem potius quam in aedificationem po– pulorum missi videantur" (31). S. C. de Prop. Fide saepe declaravit missionar'ios re– gulares a superiarum iurisdictione et oboedientia non esse exemptos (32). B.enedictus XV scribit: "Etenim horno Dei sit oportet, qui Deum praedicat, oderit peccatum qui odisse peccatum iubet. Maxime apud infideies, qui sensu potius quam rationibus ducuntur, multo plus proficitur, fidem exemplis praedicando, quam verbis (33). Si ergo missionarii volunt apta Dei esse instrumenta et in vinea Dei cum fructu labore, debent vota religiosa, regulas, constitutiones, disciplinam regu– larem pro viribus adamussim observare. Nunc vero piures Congregationes peculiaria Statuta habent quae discipli– nam et regularem observantiam maxime comm'endant. Exemptiones autem se– cundum earundem naturam a superioribus ve! a S. Sedes obtinendae sunt, praesertim circa observantiam voti paupertatis et a nonnullis ex'ercendis offi– ciis. Hae autem exemptiones legitime et cum vera causa obtentae, communem ac regular'em observantiam impedire minime solent, nisi revera abusus, supe– rioribus tolerantibus, irrepserint. Vita enim apostolica cum vita religiosa apto ordine componitur; inter unam et alteram nec conflictus nec pugnae interce– dere debent, s•ed amice procedere, ne utraque detrimentum capiat (34). (:ll) Anal. O. Jli11. Cap., 1887, púg. :l3,'l. (:12), Oollect., I, 12, 4G, 4H; 11, 477, 2250. (:J:l) illaxúnmn illud, Byllooe, púg. 122. (34) ('f. U. YIWMAC'iT C. I. C. M., Ius Missinariorztm, tomo II, De personis, pá– gina :J27, Lovaina, 1929.