BCCCAP00000000000000000000392

132 P. PÍO DE MONDREGANES cana sive in qualibet Eccle•sia aliquid invenisti, quod plus Ornnipotenti D1co p0l5sit pla– cere, sollicite eligas, et in Anglorum ecclesia... quae de multis eccie:;iis co!Ligere potuisti, infundas... et haec quasi in fasciculum collecta apud Anglorum mente·s depone (<lis-– pone)" (4). 3. Tertia per:iod11s (saec. XIII ad an. 1622). Saeculo XIII Episc01pomm m1ss1ones extra proprias dioccesPs paulatim, ob piures causas, desinunt esse. De missionibus e-xteris curas gerunt Summi Pontifices. Pr:aeterea, hoc tempere fundantur Ordo Fran– ciscanonun et Pr~edicatcrum, qui in Europam, Africaun, et extremas Asiae plagas a Summis Pontificibus ve! etiam a christianis Imperatoribus mittuntur, et speciales susci– piunt expeditiones aut legationes (5). Intra Ordines Dominicanum et Franciscanum institutae sunt etiam Societates Pere– grinantium pcopter Clzr:istum, quae florentes missiones colebant in parte meridionali regni Russici, ju Persia et in Sinis. Hae Societatcs unice ad missiones destin'lhantur ac illarum socii e Romanis Pont'íficibus et Generalibus Ortlinum respective pende– bant (6). Hac periodo oritur iam ius (:ommune et formatur Corplls iur:is. l'vlissionarii autem amplissimis gaudebant facultatibus et privilegiis. Summi Pontífices Lusitaniae et Hispaniae regibus ius Patronatus, grovi onerata eorum conscientia evangelizandi terras detectas ve! reperiendas, concesserunt. Etsi ex privilegiis Patronatus n01mulla sequerentur incommoda, tamen certum est Iberorum nationes illo tempor.c optimum et dficax instrumentum esse ad fidem catholicam pro– pagandam et in novis terris detectis Christi Ecclesiam plantandam. et extendendam (7). Saec. XVI orta Pst Societas Iesu, quae- tribus votis religiosis quartum ;iddidt exse– quendi quodcumque mandatum Pontificis, etiamsi mittPrPntur ad regiones paganorum evangelizandas. Alii Ordines et Congregationes absque spe'Ciali voto snos sociales operi missionum ad Pontificis nutum etiam obtulerunt idemque ac IPsuitae praestiterunt beneficium. 4. Quarta perioclus (saec. XVII-XX). Protrahitm• a fundatione S. C. de Propa– ganda Fide {1622) ad nostra usque tempora. Notae autem characteristicae evangeli– z,,ndi hac aetate sunt sequentes: a) Romani Pontífices per particulare suum ministerium vd Congregationem, cu– ram omnium missionum exterarurn gerunt; hinc in fidei propagatione maior habetur' uniformit,1s; b} loco hierarchiae ordinariae introducitur extraorrunaria et transitoria, nempe Vicariorum et Prad. Apostolicorum, qui iuris sunt humani; e) ad veteres Or– dines accedunt novae Congregationes, quarum finis est fidei propagatio ve! opus mis-– sionarium; clerus saecularis in variis nationibus fundat etiam consociationes sine votis, sed cum promissione vd iuramento ad missiones profiscendi; d) universus populus ca– tholicus ad iuvandas missiones orationibus, culturae adiumentis, scientiarum, litterarum, pecuniarum ratione et via sociato labore cooperatur. Quamobrem, universa Ecclesia dici potest subiectum missionum (8). Nam. ex una parte, Summi Pontífices, Episcopi, Praesules et missionarii in terris missionum immediate et cum respectiva iurisdictione active agunt; ex altera parte, Episcopi, clerus et populus christianus omni quo pos– sunt modo cooperationem missionariam praestant. Hac nostra aetate ius missionarium (4) f'. 10, D. XII. (5) Cf. I<'. :M0NL\LB.Á:i', Jianual de Tlistoria de las .lfisiones, págs. 235 y sigs. Pam– plona, 19:18; ,'-!inica Franciscana, ed. A. Van den "\Vingaert, O. P. ::\I., tomo I, Qua– ruechi, Hl2D. (ü) Cf. L. "\YADDING, Annal. Jlin., a. 1252; R. LoENERTZ, O. P., La Societé des Fréres Pérégrinants, Roma, rn:n. (7) Cf. I'. Pío DE ::\IoNDRE,GAXTES: ][anual ele Jiisionolngía, págs, 473 y sigs. Roma, 1950; IDE.!II, Ideales .llisioneros de los Reyes Oatú/ieus, en Jiissionswissensch aftliche fltudien, Pestgabe Prof. Dr. Iohann<>s Dindinger, O. l'IL I., púgs. 209-226, AePhen, 1951. (8) Cf. T1rn.on, OREN1'lllTP, 8. V. D., Jus Jiissionarium, pág. lOD, Steyl, 1925.