BCCCAP00000000000000000000388

72 Vae div itibus malis tatem et elegantiam, adeo ut horum plerique occasionem exinde sumant, immerito quidem, addubitandi vel negandi eiusdem Epi– stolae authenticitatem ( 1 ). b) Vigor e 1o e u ti o nis , quae animum scriptoris iusta indignatione concitatum prodit, elucet ex sermone directo (( vos Jl, item ex vivida descriptione rei, quae tibi scaenam ita sub sensus ponit, ut tibi videaris divitiarum putrefactarum foetorem sentire, tineam vestimentorum et aeruginem metallorum contemplari, cla– morem audire mercedis operariis fraudatae, et submissos gemitus iusti oppressi, sed et ululatus divitum a divino Iudice iamiam dam– nandorum. e) Do et r in a vero est continuatio et culmen argumenti tractati per totum caput quartum, de radicali oppositione spiritus nmndi, qui sapientia terrena, animali, diabolica regitur, et christia– nae religíonis, quae sa1iientia desursum descendente gubernatur (cfr. 3, . Vitium capitale, quod in tota hac sectione perstrin,gitur, est avaritia, sen (( concnpiscentia oculorum (1 lo 2, 16), quae, te– stante Paulo (( radix onmium malorum est n (r Tim 6, ro), et spiritui evangelico totaliter opposita. Huius oppositionis tres gradus expen– duntur a IAccmo; ita tamen ut non sequatur ordinem ascendentem, sed prius ponat quae graviora sunt, deinde minus gravia, tandem gravissima. In prima itaque huius triptyci parte (4, 1-10) taxat concu1Jiscentiam effrenatam illorum qui ad bona terrena acqui– renda rixis et litibus continuis cum 11ossidentibus ea indulgent, nec ab homicidio, si 01ms deterrentur: insuper, falsam pietatem si– mulantes, Demn orare 11011 erubescunt ut optatas divitias largia– tur, quibus suas possint satiare voluptates. Iure eos appellat (( adul– teras)), quippe qu 1 amicitiam Dei amicitiae huius mundi postponunt, et suavem Spiritus interioris invitationem spernunt ( 2 ). Deinde (4, transit IACOBUS ad increpationem eorum qui, quaerentes didtes fieri, nimiam ostendunt sollicituclinem et anxie– tatem, et vitae caducitatem non considerantes propria industria solum confidere et Dei providentiam practice negare videntur. Me- ( 1 ) Sic ERASMUS, in Annotationes in N. T. (Basilea, 1519), p. 523; ítem MoFFA'l' Epistolam Iacobo abiudicat, "oh eius graecum fluidum et idioma– ticum ", qui ah homine galilaeo et Episcopo Hierosolymitano non exspecta– retur (in Ilistorical New Testament, pag. 576) sic quoque VoN SODEN in Ur– christliche L,,c;e1·w,,~n'esc;n,cme. p. 231-34: et plures alii acatholici. ( 2 ) Cfr de hac pericopa Verbum Dorníni, 22 (1942) 204-12; 246-50.