BCCCAP00000000000000000000383

80 JJB DlPI:JlDIENTJS AD2\flSSrüNfS AD NO\TrL\TY2\I decisione Pontificia ann. 1882: Episcopus Passaviensis nolebat clericos ordinari in sacerdotes, nisi prius emitterent promissionem suhscriptam exercendi ministerium in dioecesi per sex integras annos, ita iit si ante praedictum tempus Religionem aliquam intrarent determinatam summam pecuniae (2 000 Markos) solvere debebanL Quatuor diaconi, hanc pro– missionem subscriptam sese negantes facere, ab Episcopo non fuerunt insigniti charactere sacerdotali. Clerici recursum fecerunt ad S. Sedem, quae injunxit Episcopo ut ordinaret prnedictos clericos et quiden solum promittentes obedientiam et subjectionern, quae in ordinatione sacerdotali ab omnibus promittitur, Sc'.rviendi dioecesim «si non placeat Deo seipsos vacare aliquando ad statum majoris perfectionis» (1). Vernmtamen, licet ingressus in Religionem onrnibus clericis pateat, si agatur de iis qui curarn animarum gerunt tenentur suum consilium Episcopo manifestare antequam mnnus suum reliquant, ita didante naturalis legis praeceplo. Audiatur Benedictus XIV in praedicbl Constitutione «Ex quo)), 14 Jan. 1747, § 13: « . nemo dubitat, quin presbyter, Ecclesiae regimen aut ministerium dimissurus, ante omnia dtbeat Episcopo consilium suum, ejusque capiendi rationes. quantum earum natura fert aperire. In quo non tam officio et honestati, quam 11aturalis legis praecepto satisfaciet. Quum enim presbyteri, in animarum cura, aliisque gravibus rnuneribus ad pastorale regimen spedantibus Episcopi ministri sint, ita cum eo se gerere debent, ut is, animarum, quas ipsi regebant, et negotiorum, quae admini– strabant, 11ecessitatibus opportune consulere valeat» (2). Quam dodrinam unanimi consensu a canonistis defensa in posterum fuit (3). Quapropter, ut optime notat P. Wernz (4), tenentur presbyteri curati per aliquod tempus congruum, non adeo lo11gu111 tamen, exspectare, ut Episcopus possit de novo parocho providere. Episcopus praeterea tenetur licentiam concedere et si denegetur, hujusmodi dissensus non adstringet presbyterum quominus Religionem ingredi valeat. Postquam aute111 Pius IX, per decretum S. Congregationis super Statu Regularium «Romani Ponli/ices», 25 Jau. 1848 (5) prnescripsit, ne quis ad Religionem admitteretur absque litteris teslimonialibus, de quibus in capite sequenti latius loquenmr, ingressus inscio Ordinario jam erat fere impossí– bilis pro clerico Hinc disc.íplimi Codkis jam praeparata erat. (1) BAS'l'IEJN, o. c., ed 1904, p. 53-54. (2) GASPARRI, º· e,, vol. :.!, n. ;:¡74 p. 49; VEJRl\IElERSCH, o. c., vol. 2, n. 21, p. 84 (3) Scm1ALZGRUEBEJR, o. c., tít. 31, de Regularibus, etc. n. 34; P1ATUS, o. c., vol. 2, q. 73; WmtNz, o. c., vol. 3, n, G:29, I, p. ~9G; Bomx, o. c., vol. 1, p. 548; BAS'l'IEN, o. c., ed. 1904. p. 51-52. (4) WERNZ, o. c .. vol. 3, n. 629, l, p. 296; PIA'l'US, o c., vol. 1, q. 73. (5) B1zzARRI, o. e , p. VEHDIEJEJRSCH, o. c., vol. 2, 11. 31, p. !07 sq,