BCCCAP00000000000000000000383

l'JXh Xtl\lTJ \'; 1, 17 acquiritur Religioni jus aliquod imperandi et imponendi homini sic recepto ea onera, qua e jnxta modum Religionis ad eam probationem tt experientiam fuerint accommodata; et e converso, ex parte Novitii oritur aliqualis obligatio parendi, ita ut cogi possit, nec valeat ipse jure resistere, nisi statum inchoatum omnino deserat. Paucis: elementum positivum est voluntaria permanentia in statu probationis exttrno signo sufficienti su– scepto, ut Religio et Novitius mutuum experimentum sumere possint (1). Exinde consequitur Novitios non esse vere et proprie Religiosos, sed esse veluti in via et inchoative Religiosos. Pertinent Nt1vitii revera ad familiam Relígiosam, cui tamen vinculo jurídico tanquam vera membra 11011 sunt incorporata, sed sunt candidHti Hd illam definitivam incorporationem. A jure considerantur tamquam personae ecclesiastic,w; sunt lato sensu Regulures vel Religiosi, prout ad Ordinem vel Religiouem pertineant. 3. Finis Novitiatus. Descripta natura formali Novitiatus, finis ejusdem manifestus fit, videlicet: a) Ex parte Novitii, ut experiri valeat Religionis H'lperitates, Re– gulam ac vitae instituttim, utrum e!l ferre poterit; b) Ex parte Religionis, nt Novitii mores, ge11iu111 et habilitatem probare possit, ne indignum in sui detrimentum recipial; e) Ex parte utriusque, ut per hoc tempus Novitius ad vitam reli• giosam informetur. His ergo praelibatis, quae ad exsistentiam et necessitatem Noviti1Jt11s, ad naturam et finem ejnsdern attinent, tractationem Novitfatus in sua evo– lutione historico-juridica incipimus, servando ordinem ipsum a Codice J. C. statutum. Dissertatio mlicam partem habet, nempe: De requisltis ut quis in Novítiatum admíttatur. Diversa capitula ipsius partís lege11ti clare patebunt. (1) SuAREZ, Tract. VII. De Statu perfectíonis et religiorzis. L. 5, cap. 14, n. 3 sq. ubi fuse et ciare hanc materiam pertractat.