BCCCAP00000000000000000000383

PRAEVIA QUAEDAM EXSISTENTIA ATQUE NECESSlTAS, NATURA ET FINIS NOVITIATUS 1. Exsistentia atque necessitas novitiatus. lnstitutum juridicum Novitiatus exstat jam a primis temporibus ipsius vitae monasticae, tum in Oriente, tum etiam in Occidente. Verum est quod non adhibetur hoc verbnm: Novítiatus, in regulis priorum illorum temporum, ad significandam institutionem religiosam praeviam candidati; attamen, cum loquuntur praedictae regula e de admissione i 11 societatem monasticam, sen in familiam religiosam ut hodie diceremus, institutum Novitiatus in suis lineamentis generalibus sat ciare describunt. Et re quidem vera. Legentes regulas monasticas antiquas, fere in omnibus illis, haec praxis cornmunis indicatur, nempe: cum quis vitarn monasticarn amplecti exoptabat, generatim non in consortium communern aliorum fratrum defínitive admittebatur prius, quarn experimentum aliquod subiret et iustitutionem praeviam monasticarn haberet, per tempus magis vel minus diuturnum (1). Ita in Oriente: S. Pachomius ( + 348) statuit quod noviter veniens quis ad monasterium, conversionis gratia, non habeat intrandi libertatern, sed prius diligenter sui experimentum dabit (2). S. Basilius (+ 379) ait, eos qui recipiendi sunt, ad idoneas exercitationes duci debere, et adhibito temporis spatio, gravioribusque impositis laboribus periculum esse facien– dum de illorum natura, constantia et virtute. Postquarn autem unusquisque (1) Hi, qui talem experimentum et institutionem praeviam accipiebant, anti– quitus diversis nominibus vocabantur: incipientes, novelli, conversi et novitii. Novitius tnoviter veniens) venit a verbis «novus» et «vicus)). Sed «vicus» sumitur in significatione antiqua «domus», et quidem late accepta seu «domus patriar· cfzalís>. Novilius opponitur veteratori. Veterator dicitur qui anno servivit; Novitius e contra qui minus. Recte igitur Novitii appellantur ii qui noviter accedunt ad servitutem Dei. Sunt enim monachi serví Dei; monasterium est schola divini servitii. Cfr. H. LecLERCQ, Dictiomzaire d'Arcfzeologie Cfzretienne et de Liturgíe, verb. Novice, vol 12, col. 1761 sq. (2) S. PAcHOMJUS, Regula ad Monacfzos, cap. 49 apud Opera S. HiERONYMJ, in P. L., vol. 23, col. 73.