BCCCAP00000000000000000000383

llE ])(J11, HEL!GIOSAH\TJH 123 propterea eidem commiUi mandavit, ut attentis narratis, et accedente consensu monialium capitulariter respective quatuor monasteriorum, prae– stando, petita facultate pro suo arbitrio et conscientia uti possit el valeat ad hoc ut loco dotis spiritualis in numerata pecunia substituantur capi· talia et etiam census, ut in precibus, constito prius de eorumdem suffi– cientia, libertate et securitate, executa transcriptione favore respective rnonasteriorum. Quibuscumque in contrariurn non obstantibus, etc.> (1). Eodem modo, die 2 Maii 1846 ita rescripsit: «S. Congregatio benigne indulsit Archiepiscopo Oratori ad triennium tantum ut in monasteriis suae dioecesis permittere possit, dotes sanctimonialium virginum loco numeratae pecunia e in stabilibus, censibus, et schedis debiti publici, constito tamen de stabilium proprietate, valore, et libertate, deque censuum securitate. Contrariis quibuscumque non obstantibus> (2). Pecunia vero depositanda est apud mensas nummarias aut apud virum honestum, qui par sit, eam numeratam reddere monialibus ad omne ipsarum monialium mandatum. Pluries locuta est de hac re S. Congregatio. Vicario Camerinensi, die 14 Odobris 1575, inter alia haec dixit: «Non vedendo questi Sri. Illmi come V. S. possi voler in man sua il deposito della dote della figlia et nipote del Sr. Vincentio Ottumi, dovendosi fare in mano de banchiere o mercadante o altre persone talmente habili che al tempo della professione possino sborsare il deposito al monastero conforme al Concilio di Trento, soprn di che vedra l'instantia fatta dal suddetto Sr. Vincentio con il memoriale che vedera con questa» (3). Et paulo post, eidem Vicario Camerinensi 2 Decembris 1575, rescripsit S. Congregatio Episcoporum et Regularium: «V. S. vedera quello che si dici nel primo capo del memoriale circa il deposito da farsi per le elemosine, che si dano alli Monasteri da figliuole, che se vogliano far monache, parendo loro che se glí faccia gravio se oltre il vitto et vestito della novitia saranno astretti durante il tempo del novitiato tenere in deposito Ji denari per le dette elemosine et a questi S. ri lllmi parebbe bene quando potesse con una sicurta bancaria o in forma di deposito da mercante o da altra persona ben sicura assicurarsi che al tempo della professione la elemosina si havesse a sborsare subito che potrebbe mancare di astringerli al deposito reali» (4). Nec ullo modo relinquenda est apud consanguíneos vel affines pecunia depositata: «Petenti catholico regi 3. ut monialium dotes in earumdem consanguineorum manibus non remaneant. S. D.N. audita Sacrae Congregationis sententia Colledori Lusitaniae per breve sub die 6 Junii 1605 injungi mandavit ut. .. dotales eleemosinae apud monialium consaguineos ve! affines nuliatenus relinquan- (1) BIZZARRI, o. c., p. 468; GASPARIU, o. c., vol. 4, n. 1904, p. 863-864. (2) A. J. P., vol. 4, col. 1540. (3) GASPARRI, o. c., vol. 4, n. 1318, p. 572. (4) GASPAHRI, o. c., vol. 4, n. 1320, p. 573.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz