BCCCAP00000000000000000000383

120 DE REQULS1Till l'OSITIYI:i l'HO All:'\IISSTONE AD NOY!TIATU:'.11 quandoque praeponderat in Turonensium Patrum sententiam; sed cum experientia didicerit, nullum reperiri adeo opulentum Sanctimonialium coenobium, quod ad reparanda quotidiana suorum redituum decrementa, non egeat novarum dotum accessione, firmiter tandem amplexata est S. Caroli decreta, eaque religiose observari voluit. Etenim non est expectanda, sed praecavenda arcta, et extrema monasteriorum necessitas, ne secus ea sequantur gravissima mala, quae in animarum dispendium gravem monasteriorum inopiam plerumque comitantur (1). Hinc, ut diximus, S. Congregatio animadvertens, sanctimonialinm monasteria sine dotum subsidio diu sustineri non posse, et propter ingruentes necessitates et casus inopinatos, plerumque ad inopiam redigi, Summis Pontificibus approbantibus, prudenter sanxit, ut dotales eleemosynae a monialibus omnibus persolve– rentur. Ut in particulari ipsam legislationem seu potius responsa S. Congre– gationis circa materiam nostram exponere possimus sequentia puncta tangemus: a) Necessitas dotis persolvendae et a quo dos est determinanda; b) traditio et conservatio dotis,' e) ejusdem restitutio et quandonam. Primo quidem pro monialibns, postea vero pro sororibus congregationis votorum simplicium. 1) QuoAD MONIALES: a) Necessitas dotis persolvendae quampluries declarata fuit a S. Congregatione Ep. et Reg. et quidem juxta taxationem factam ab ipsa S. Congregatione, ve! cum approbat Constitutiones vel cum venit ad erectionenÍ canonicam alicujus monasterii. Exemplum aliquod habemus in erectione facta alicujus monasterii pro Sororibus Sanctae Clarae in civitate Meridae (Hispania), die 1 Martii 1703, et in qua fundatione concedebatur comiti de Montijo et suis successoribus jus praesentandi in perpetuum duas moniales absque dote; pro aliis vero mouialibus, S. Congregatio dotem 700 ducatorum constituit persolvendam. Ita enim se habet decretum: «Sacra Congregatio Episcoporum et Regularium attenta relatione Episcopi Pacen., referente Emo Tanario, censuit committendum, prout praesentis decreti vigore benigne committit Ordinario loci de Montijo, ut veris etc., et postquam sibi constiterit, praefatum conservatorium numeris omnibus esse absolutum, ac eidem annuum reditum ducatorum mille vere, et cum effectu fuisse assignatum ídem conservatorium seu, domum tertiariarum S. Fran– cisci in monasterium Ordinis S. Clarae oppidi Meridae sub invocatione D. N. Jesu Christi cum onere servandi perfectam vitam communem sub regimine Ordinarii loci de Montijo pro tempore, accedente tamen consensu ipsarum puellarum per secreta suffragia, et cum facultate moderno comiti de Montijo, ejusque successoribus primogenitis praesentandi in perpetuum duas moniales absque dote recipiendas praevia tamen cujuslibet earum (1) BlllNEDICTUS XIV, De Synodo Dioecesana, l. 11, cap. 6.