BCCCAP00000000000000000000310

naiez. Denbora berean egiten zuten alegiña begiratze ariñakin, keñu losen- txariakin eta eztizko itz leunakin, begira zeudenetatik bat bakarra bazan ere án sar-erazteko, eta azkenean iritxi zuten deseatzen zuena; bada batek luzatu zion bere eskua dantzari bati eta onek, eskutik arturik, tiratu zion beregana eta ura an sartu zaneko, joan ziran ura ta dantzari deabru guziak eren sala- rekin ta mutillarekin infernura, an beren dantza gaiztoak bukatzera. Berak zuen kulpa, zerren esan zion mugaz nigromantiko bere lagunak etzedilla sar- * tu, sartu zan arraiaren inguruan; baña sartu zan berak naiagatik.~ d ) Balearen arrapatzea (447 s . ) «La pesca de la ballena». «Arrai aundiegia da balea garrangarekin arrapatzeko, eta au atxitzeko billatzen du arrantzale ("arranzale") mariñel (sic) arpoi bat bere sokarekin. Txaluparen ondoan, bada, ekusi orduko, artzen du esku batean arpoia, bil- tzen du bestean ari ditxekon soka ta txaluparen gañera igorik, tiratzen dio baleari bere golpea saietzera ( "sayetcera" ) . Arpoiak baditu garrangaren gisa- ko trabak eta bein ondo sartu ezkero, barrenean gelditzen zaio baleari ar- poi-punta trabaduna. Baleak orduan artzen duen miñarekin sartzen da bereala urpean. Ematen dio mariñelak soka eta badarraika bere txaluparekin, zerren dakien ez duela atsnaserik artzen urpean eta laster agertuko dala an edo emen. Ur gañera datorreneko, biltzen du mariñelak arpoi-soka bale erituaren aldean arkitzeko bere txaluparekin. Aratzen dira laster edo beintzat al duen lenena aren lagun txalupadunak. Saietz ( "sayetx" ) bakoitzean sartzen dioz- kee batak eta besteak eskuan dituzten burni zorrotzezko lanza luzeak, egiten dizkeen zulo guzietatik odolez ustu eta lenbaitlen ill-erazi naiez. Orduko oñaze berri oekin urratu nai ditu baleak bazterrak eta, berriz itxasoan onda- tuaz, badabil urpean odola ta odola dariola, bearrak berriz ur gañera daka- rren artean. Berriz agertzen daneko, an ditu aldamenean mariñelen lanza berriak eta egiten du leneko aldian egin zuena; baña ez len bezain aserre aundiarekin, zerren len baño gutxiago dan duen odola ta indarra. Eta urren- goan edo beste ager-aldiren batean gelditzen da betiko ur gañean eta lanza lanzaren ondoan emanaz, kentzen dioe duen odola ta bizia, nai bezain aisa; eta txalupari loturik beti eskuan eduki duen sokarekin, badaramate arraunka ur-bazterrera; kentzen dioe duen gizena, urtu ta lumera egiteko; erre ta jaten due giarrea ta saltzen due beste guzia.» e ) Dionisio-Damokles ( 454-456 ) «La espada de Dámocles». «Izandu zan Sizilian Dionisio zeritzan errege tirano gaizto bat. Aldetik ekusten zuenak uste zuen ura zala munduko gizonik zori obekoena, zerren ekusten zuten ematen ziozkala bere buruari nai zituen atsegintasun ta kon-