BCCCAP00000000000000000000293

GONERRIN AURKITUTAKO LAU EUSKAL TESTU (XVIII. M) Amac digerizen dezute, zuen alabac eguitea nai dituzten gusto guztiac, ateracea naiduten guztiarequiñ, engalanazea, edo apañcea edertasunarequiñ, chanceazea mutillarequiñ, engalanazea, edo apañcea eder ta~unare~uiñ, chan- ceazea mutillarequiñ, eta danzazea? Eta digerizen-tuzute, eta sufricen ditu- zute Yerro2' abec guztiac, edo falta abec guztiac? O Abestruzaren berotasu- na, chori inmundoa, edo liquisa, zeña apartazen du Jangoicoaren Magesta- deac vere Aldare etatic, eta Sacrificio etatic! Jangoicoaren Juicioan eguiñgo zaizu cargu andia gurasoa, zure omissioa, eta descuidoa dala medio zure vmeac eguiñ dituzten pecatu guztiaz, eta izandu dituzten vicio, eta costum- bre gaisto guztiaz, ala esatendu Aita San Ambrosioc: ad negligentiam Patris refertur disolutio filiorum: Quomodo rexisti? Non dá zure vmeai eraqusi siñonZ8doctrina? Non desenbolturen, eta falten erreprensioa, eta castigua? O Dauiden pobrea, eta tristea, valdiñ ezpazuen eguiñ vere omissioen, eta descuidoen penitencia! Beguirazaiozute vere seme Adoniasi: Yá29naidu alchatu vere Aitaren errei- nuarequiñ: Ego regnabo: Yá tratazen du Joabequiñ conseguizeco moduaz; Yá eguiten ditu carro triunfal guztiz magestuoso bazuec, eta daramazqui vere aiziñean berrogueita amar guizon: eta Dauidec zer eguitendu iqusiaz bere semean gauza auec guztiac? Zegoen ichillic, siquiera Iz erreprensioco bat eman bague: Nec corripuit eum Pater suus aliquando dicens: quare hoc fecisti? O Dauiden pobrea, eta tristea, valdiñ ezpazuen eguiñ penitencia! O familiaco Aitaren pobrea, eta tristea, ezpadiñ30baditu corregizen, castigazen, eta erreprendizen vere vmeen excesoac, eta vere criaduen eta echeco exce- soac? Zergatic arquitucoda conuencitua Jangoicoaren Juicioan, izan bague zer erresponditu: quid respondeam ad arguentem me; esatendu Profeta abaququec3': Adi bezate gurasoac exemplo au: Escriuizendu Enrrique Granec, ezen Izanduzala ciudade Jubican Ale- manian cauallero bat autoridade eta aguiñze andicoa, zeña izanduzan consul, eta guztiz aberasa: Izandu zituen onec Iru seme, Jaio izanzioz~aciona~~ erdize batean; abetatic bata Illzan lepraz beteric; bestea Itoric, eta Irugarre- na, oraiñ Iqusico degun bezala. Azi izandu zituen, cuidado gueagorequiñ vzizecoz aberasac, ezen ez virtuosoac: Eman i ~ a n z i o n ~ ~ abei Maisua gueago autoridadeaz, eta puntuaz, ezen ez doctrina2 [4] permititu bague, eta vziba- gue Maisuari Iquzea bere semeac aun erropan ere; orrequiñ ateraziraden guztiz libertade andicoac, erregalatuac, disolutoac, viciosoac, eta costumbre gaistocoac: Illziraden viac, eta andic vereala Aita, gueldizen zala Irugarrena, vere Amaren cuchillozat, zeñac deseazen zuela vere semearen ona, ematen- ciozcan conseju onac; vana semeac losaric vague, despreciazen zituen vere Amaren conseju onac: Artu zuen vere Aitac vzizion haziendaren partea, eta beste seme Prodigoac bezala, gastatu izanduzuen emaqume gaistoaquiñ, eta galduaquiñ, especialidadeare uiñ, vatequiñ, zeñarequiñ artuzuen amistadea; Onequiñ denbora picherenX buruan guelditu zan aiñ pobre, zeñean izan- duzizaion preciso, eta necesario ibillzea atez ate vere aide en eche etan, emanziozaten pedazubat ogui zerequiñ sustentatu, Izandu bague consejuac, promesac, amenazac vastante apartazecoz emaqume arrengandic: Vere Ama onac eziñ sufrituric alaco infamia vere semean, socorritu izanduzuen anizetan, cantidade anizequiñ, vana vereala gastazen zituen vere mancebarequiñ, zeñac incitazen zuen escazecoz vere amari, gueago, eta gueago: Egun batean escatucion vere amari cantidade bat, eta amac vcatu- cion; Eta seme gaisto onec zer eguiñ zuen, botatuzuen vere ama lurrera,