BCCCAP00000000000000000000290

KERREN (gerren) - asador. Lotsa dezake nola legoken bat kerren batean sar- turik tostatzen inguraka labe batean (321): causa espanto (el pensar) cómo estaría uno metido en un asador tostándose dando vueltas en un horno. Cfr también kaputxino (239). KERRO KERRO - en fila, seguidos (cfr ker ker ker). Zazpi urte kerro kerro izain zirela txoil abundanteak (173): que siete años seguidos serían muy abundantes. (Infernuko eskalera batean) zeude kerro kerro estado bateko kondeak (204): en una escalera del infierno estaban en fila los condes de un estado (de un condado). -KETA - sufijo conocido. Zar- ta gasteketa gontan engaña bat agitzen da. Gaste kontatzeunzie urte guti pasatu duena emen; zar kontatzeunzie urte anitzes bizitu dena. Urte pasatues atratzeunzie kontua; baña bertze alde~aatratzen t u Jangoikoak arte faltatzen zaizkiones. Zarra da agian gaste Jangoikoarelz konturako, zeren falta tuen sraño anitz urte eriotzera; gastea da zar, guti falta bazaio iltzera.. . Gastea, zu zarra zara, il bear bauzu fite; ta zu, aurra, zarro- kitua zara, il bear bauzu berla (238): en este caso de viejos y jóvenes sucede un engaño. Contáis por joven al que ha pasado pocos años aquí; contáis por viejo al que ha vivido muchos años. Sacáis la cuenta por los años pasados; pero Dios al revés la saca por los años que faltan. En la cuenta de Dios el viejo es tal vez joven, porque le faltan muchos años para la muerte; el joven es viejo, si le falta poco para morir ... Joven, tú eres viejo, si has de morir pronto; y tú, niño, eres decrépito, si has de morir enseguida. KEZU - fumoso, de mucho humo. I~zfernukosutillete kezu, botatzefz duena usai gaistoa (177): tizón fumoso del infierno, qiie despide mal olor. -KI - sufijo adverbial de uso constante (passim). KIDALLA - pierna; pata (trasera). (Lapurrak aurztz ebatsiari) loturik besoak ta kidallak paratzen du soñean (209): (el ladrón a la cabra robada) habiéndole atado los brazos y las patas la toma en su espalda. Cfr buldurka. KIDARI - guía. KIDATU - guiar. (Eskaradalo-emallea)da infernurako kidari itsu itsua, eta itsuak itsua kidatzen badu, biak erorko dire lezean ( 151 ) : el que da escándalo es un guía ciego para el infierno, y si el ciego guía al ciego, ambos caerán en la sima. KIDE - compañero, coetáneo, prójimo, etc. (138, 220, etc.). KINDAR - asa, mango, agarradero (35, 73, 148, etc. ) . -KIRO - sufijo adverbial ( = ki). Komunkiro, osokiro, zikinkiro, ertxikiro, epelkíro, etc. KIRRINKA - chirrido (de ruedas) (311). KLAK - onomatopeya del mordisko. Cfr cita en irrikatu (212). KLARATU - declarar, explicar ( 37 ) . KOFRAKIDE - cofrade? Jangoikoak goarda goratzeas fama, duela bizio gau (triposkeria); zokora utziko'ute eltze ta zartegi ta kupela ta zagien kofrakide bekala (165): Dios lo guarde de que le pongan la fama de tener este vicio (la glotonería); lo dejarán a un rincón como a cofrade de los pucheros y sartenes y cubas y odres.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz