BCCCAP00000000000000000000249

Un palimpsesto griego de Mesina [ 12 ] con diversas recopilaciones parciales que han dado lugar a varias tradiciones textuales, algunas muy deturpadas. Esto explica que el orden de las cuestiones y respuestas de este códice no se corresponda necesariamente con la edición de Migne, o que encontremos, como única excepción con respecto a esta recopilación moderna, la cita del evangelio de San Mateo en el f. 47r. 4. Procedencia El pergamino que encuaderna el códice conserva un texto en latín que se extiende por la cara interna del soporte (figs. 3 y 9). Se trata de un documento del que solo conservamos la conclusión del texto y las primeras rúbricas, pues se encuentra mútilo de la parte su- perior y de la inferior. La transcripción de este texto es la siguiente 22 : Del f. Iv: […] omnia dampna et expensa interesse p ro p ri a facta et facienda in […] | […] cor am nob is om ni auxilio iu ris et facti ex ceptio ni do[…] | minor um vel regi um br[e]uisimo appellacio ni s et alio mo do […] | […]primi et g e n er alit er om ni b us aliis iuri bus et legibus constitucionibus […] | et que prohibiv it r e nu n ciation i s fieri g e n er al i s quibus […] | […]se tueri vel iuvare valer et […] omni e x cep t io ne allega tionibus | […]remissa p re dictis om ni b us et singulis suo robor e per[…] | […] premissa perpetuo cautelam rogatu et requisitione dicti | […] p re fati not ari pupli ci n ost ri s qui s upra iudicis et subscriptori […] [+] Ego qui sup r a Barthol ome us Blicandi de Regio Ducali […] [+] Ego Nardus Degira de Regio p re ditta testor [rúbrica] [+] Ego Ph ilip us Musulinus 23 de Regio testor [rúbrica] 22 Queremos agradecer la enorme ayuda de Raquel Rodríguez Conde en la transcripción de este documento. 23 Musulinus : Musolino o Munsolino. En un testamento fechado hacia 1160 aparece el ape- llido “Mousoulenos” vinculado al monasterio del Santísimo Salvatore “in lingua phari” de Me- sina. Cf. C. Rognoni, “Πρὸς τὴν ἐργασίαν τῶν καλῶν. Il testamento di un monaco italogreco del San Salvatore di Messina (a. 1160-1161)”, en T. Creazzo et al. (eds.), Studi bizantini in onore di Maria Dora Spadaro , Roma, Bonanno, 2016, pp. 377-395: 378. Varios miembros de distintas generaciones de esta familia fueron sindici de Reggio Calabria en los siglos XIV y XV, como Guglielmo de Musolino (1339), Antonio Musolino (1386-1387), Roberto Munsolino (1433), Giovannelo Monsolino (1478), Andrea Monsolino (1480-1481 y 1495-1496), etc. Cf. D. Spanò Bolani, Storia di Reggio di Calabria da’ tempi primitivi sino all’anno di Cristo 1797 , Napoli, Stam- peria e cartiere del Fibreno, 1857, vol. 2, pp. 271-272.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz