BCCCAP00000000000000000000246

. -51- JI (452). can. 11 1, Turonense (460), can. I et 11 2 , Agathen– se (506), can. IX 3 ; et Episcopi Lupus et Euphronius qui scriptis coelibatus partes susceperunt ~. Hi autem labores atque curae episcoporum laudabiles aliud supponunt, scilicet magnam oppositionem, quam clerici incontinentes episcopis fecerunt. Potest ergo sine dubio affirmari per totum saeculum quintum fuisse aliquos clericos, piures Ve! pauciores numero, qui ad conjugale redibant com– mercium, ideoque legem coelibatus perfecte non fuisse ob– servatam in Gallia. Hae clericorum defectiones diversis conciliorum praescriptionibus occasionem dederunt. Adver– tendum est nos hic loqui de coelibatu clericorum majorum, quique ante suam ordinationem matrimonio juncti erant. Ut patet, quaestio non est de admissione legis, omnes enim Epi– scopiGalliae eam admiserunt; agiturdemajori ve! minoriobser– vatione legis a quibusdam clericis. Concilia quae contra hanc infractionem suas levaverunt voces, supponere faciunt ea realem habuisse causam. 5 • Quaestio introductionis coelibatus in Britannia difficilis est. Fere omnes scriptores protestantes affirmant clericos illius regionis non fuisse ad coelibatum ligatos ejusque observa– tionem non fuisse introductam. F. X. Funk optime demon– stravit profestantium scriptorum assertionem non esse veram, atque post initium saeculum sextum coelibatum introductum et receptum fuisse... G. Ex quinto autem saeculo nullum habemus testimonium, quod de coelibatu aut matrimonio clericorum in Britannia agit. Scriptores protestantes ad suam affirmationem statuendam atque roborandam afferunt cap. VI Synodi a S. Patricio, Auxilio, etc. habitae anno 450, ... «Uxor clcrici, si non velato »capite ambulavcrit, paritcr a laicis contcmnetur et ab Eccle- t. Mansi, v. VII, col. :-l7!l. 2 . Mansi, v. Vil , col. 9H-!J45. 3. Mansi, v. VIII, col. 326. 4. Hardouim, v. 11, col. 701. 5. Circa historiam coelibatus in Gattia vide praecipue E. Vacandard: «Les Origines du cétibat ecslésiastique•, in •Études de critique el d' histoire religieuse»; v. 1, p. 105-112. fi . Cf . Funk. (f . X.) «Zur Geschichte der altbritischen Kirche• in d{,ircl1cn:.¡esch. Abhandtu'hgcn, etc .», 1, p. 450·455 ,