BCCCAP00000000000000000000246

-43- onus summum difficillimumque Ecclesiae humeris fuisse; atque ob hanc rationem non pauci christiani qui facultatibus opibusque gaudebant, recipere illas suis consueverunt domi– bus, ut supradictum onus levius redderent Ecclesiae. Sic Ter– tullianus in opere De e.r!zortatio11e castitatis cuidam amico persuadens continentiam, objectionemque solvens muliere:;; necessarias esse, ad cums domesticas gerendas, ait cap. XII; •habe aliquam uxorem spiritualem, adsume de viduis, fide >pulchram, paupertate dotatam, aetate signatam: banas nup– >tias feceris. Hujusmodi uxores etiam piures habere Deo •gratum». S. joannes Chrysostomus, qui vivebat tempore illo, qua de– certatio in mulieres subintroductas acrior evasit, imo in ipso opere, in quo consuetudinem hanc impugnaba!, permittit lau– datque eos, qui consilium S. Pauli in Epist. ad Timoth. 1 se– quuntur, dicens: •Sunt enim et mulieresquaedam senio confec– »tae, ve! resectis manibus, ve! captae oculis, variisque aliis >morbis invalidae; imo in colligendis nullo opus erit labore» 1 . Qui magis idonei erant, imo Vera necessitatem experie– bantur consiliis Apostolis obsequendi, fuerunt clerici, prae– sertim illi, qui a matrimonio soluti erant, nullamque feminam habebant, ad regendam ordinandamque rem domestícam, cae– teraque munera peragenda, quae clerico impossibilia, aut non satis decentia videbantur. lpsae vitae necessitates ad hoc compulerunt. En origo Vel saltem occasio illius consuetudinis ab Ecclesia toties impugnatae, prohibitae, tantisque poenis sancitae. Nemini mira debet esse nostra assertio scilicet: illam con– suetudinem toties ab Ecclesia intcrdictam, origincm sumpsisse ex verbis S. Pauli. Optimum enim gratissimumque Deo fuit consilium S. Apostolí; et numquam Ecclesia id minus L::· buit; Patresque multoties laudant upprobantquc, Ga conditio– ne tamen, sub qua a S. Paulo datum fuit, dummodo spiritale damnum aut feminae, aut homines eas sublevantes non pate– rentur; et ita a Patribus intellectum atque inculcatum fuit. Cler.ici vero relaxationi indulgentes ansam sumpserunt ex l. Migne, P. G., v. XXVI, col. 504.