BCCCAP00000000000000000000246

l. Senhntia quae apcstolicitatem legis coelibatus defendit, expo· nitur, atque testimonia, in quibus nititur, examini subjiciuntur. Fatendum est imprimís hanc seótentiam hodie non esse in· tanto honore, sicut in praeteritis saeculis habita fuit. Olim enim scriptores meritissimieam secuti fuerunt , ut Pavy 1 , Papp Szilaghi 2, j. Schmitt 3 et demun G. Bickell ~. Omissis aliorum auctorum elucubrationibus, opus G. Bi· ckell paucis describam verbis. lpse siquidem caeteris praeemi· net, hanc tractandoquaestionem. Cae.terum opiniones et argu– menta ita refert, ut quidquid alicujus momenti ab aliis dictum fuerit, in suo inveniatur opere, propter quod et ipse praecipuus hujus sententiae patronus habetur. Sufficit ergo opinionem et argumenta G. Bickell exponere; ipsis enim notis, aliorum die· ta statim nobis innotescent. G. Bickell suam mentem exprimit et statuit his duobus as· sertis: a) Obligatio presbyterorum et diaconorum ad coelibatum t. Mgr. Pavy, «Du célibat ecclésiastique•, (ed. 2.), Paris, 1852. 2. Papp·Szilaghi, •Enchiridion juris Ecclesiae Orientalis, • p. 522· 550. 3. Jacob. S chmitt, • Der Priestercolibab, Münster, 1870. 4. G. Bkkell, Der Colibat, eine npo•tolische Anordnung,•> in •Zeil· schrift für katholische Theologie», ''· 11 0 1'>78), p. 26-64 el v. 111, ('1879), p. 792-799. Anno 1878 G. Bickell scripsit in citata periodico ephemeride, v. 11, & . sententiam s uam asseruitque apostolicitatem legis coelibatus. Doctor F . X. Funk ejus opinionem impugnavil in " Tiibing. theol. IQuartal· schrifh 1879 p. 208-240. Anno sequenti (1879) G. Bickell rationibus P . X. Funk respnndit, suamque denuo sententiam sustinuit propugna· Vilque in «Zcit::;chrift ftir katholisclze Thcologie•, v. 111, p. 7W-¡-799.