BCCCAP00000000000000000000246

-9:;- ef multis clericis occasionem peccandi tribuit et scandalurii. De ipso loquitur Concilium Tolct. X (656) 1 • Relaxatio episcoporum adco progrcssa fuit, ut non defue– rint indigni qui filias ipsasquc magnatum uxores concupisce– rcnt, feminarumc¡ue seductores ficrent. Cactcrum, ait Conci– lium Toletanum XI, can V (675): •spccialitatis ordincm >persequentes decernimus, si quis episcoporum magnati cu– » juspiam uxorem, filiam, neptem, seu quolibet alio gradu •pcrtinentem, quacumque fraude vel subtilitate adulterina >pollutione faedaverit; et honoris proprii gradum amittat, et >sÜb cxi lii relegatione perpetuam excommunicationis senten– >tiarn perferat. Qui tamen circa finern Vitae communionis re– •medio adjuvandus est> 2 • 1. Liceat mihi ipsius Concilii verba afferre: in eis videbitur, (non obstantibus episcopis quibusdam indignis et incontinentibus),nondefuisse epi,copos, quos indigni maxime contristabantur et qui magna pietate et "!lidio ccrrectioni incontinentium incumbebant: · Assumere, aiunt, pote– >: ramus canoram in tantum fraternae laetitiae tibiam, quía divina pietas •co11Ventum nostrum ad concordiae convocavera! studia. Sed gravius si– »strum pro cymbalo sumimus ... Unde et vae coram nobis conspicimus »cuoniam cecidisse coronam capitis nostri videmus, cum tam nobile in in– >>fimum corruit, quod in tam sublime sanctitatis optimum stetit. Ecce •enim tractantibus nobis in pace Dei de ecclesiasticis regulis, delatum »est conventui nostro epistolium confusae confessionis et abolendae >>subscriptionis, quod Potamius Braccarensis Ecclesiae Episcopus de fac– •tis propriis, suisque verbis annotarat et articulis; quo reserato quid •obliteranda pagina et abolenda litterarum panderent elementa, fletibus >' potius quam sermonibus lacrimosa concio recensuit. Tune solitarie •adunatis pontificibus Dei, praedictum Episcopum adesse coram nobis »fecimus. {,¿uem singultibus aggredientes potius quam loquelis, reseratam »illi suae deformitatis et nostrae confusionis scripturam protulimus: nquam accipiens oc recurrens.. . suum actum suique oris eloquium . . . •asseruit, quod illic relcgendo praevidit. Rursum di vini nominis conte– »statione hunc adjurantc,, ol>testati sumus nt, an de se ipse sponte men– »dacium diccrct, aut alicujus violcntia prcmeretur et perterritus talia •enarrarct, vcradter iudiearct . (~ui mo., flciJili vocc ct clamare singul– »tuum cum unius Dd IHJtllini:-~ jurmm~nto clamavit, se et vere de cadem >>mala confitcri el ad hace conl"itcu<la uulla se violentia pcrgravari. Unde netiam ferme pcr novcm lllt'I\Sl'S spontc descruissc rcgimeu ecclcsiac •suae et ergastulo quodam pro ndmisso fJa~itio acturus pocnitcntiam se >>conclusisse edixit. Tune pcr fidckm coufcssioncm cjus agnito quod >>tactu femíneo sordtti"'d, d dcclarato, licet hunc paterna antiquitas •sacris regulis dejicerc uiJ houorc dcccrnat, nos !amen miserationis jura •servantes, non abstulimns ttnmcn houoris, quod ipse sibi sui criminis •confessione jam tulernt; sed valida anctoritate decrevimus, perpetuae >>poenitentiae hunc inservirc officiis ct acrumnis. > Mansi, v. XI, col. 40- 44. Potamius erat Episcopus Mctropolitanus provinciae Galleciae. 2. Mansi, v. XI, col. 13!)-141. ILED 10