BCCCAP00000000000000000000246

~7r.- saeculo sexto in Hispania locum habuerunt, iteran! atque ite– ran! praescriptiones circa clericorum el mulierum cohabitatio– nem, unumquodque eorum gravioribus eos plectit poenis; al– que eo processerunt, ut Concilium Hispalense 1judicibus sae– cularibus facultatem tribuerit vendendi in suis lucris feminas crimine cohabitationis complices \ quod quidem demonstrat clericos perseverasse in illicitis consortiis ferme usque ad fi • nem saeculi sexti, non obstantibus episcoporum conatibus. Solummodo circa finem saeculi sexti, id est, post reditun Vi– sigothorum ad Ecclesiae sinum, conciliorum leges suum sor– titae fuerunt effectum, ut postea dicetur. Facile qui~em non eral clericis incontinentibus matrimo– niuQl etsi ,Siníulatum pertentare. Concilia raro agunt de cleri· cis matrimonium contrahere conantibus; imo neque accusant eos directe de incontinentia, sed tota in eo sunt ut cohabita– tionem impediant atque eradicent. Ex his quasdam possumus eruere corollaria: a) Memoratos clericos externo respectureverentiaque coe– libatus legem prosecutos fuisse; non enim poterant concilia eorum incontinentiam eis aperte objicere 2 • b) Concilia in suspicionem venisse clericos inobedientes incontinentiae reos fuisse. e) Clericos hujusmodi non vindicasse sibi jus libertatem– que matrimonium contrahendi, ut eam vindicarunt clerici op– pugnatores coelibatus in saeculo quarto, sed practice se for– nicationi et luxuriae dedisse, quod non solum eis, sed etiam ipsis laicis prohibitum eral. Reliquum est, ut paucis exponamus, quaenam fuerint mulie· res quarum separatio a clericis, ita cordi ronciliis fuit. Hujusmodi mulieres er,ant magna ex partae ancillae, quae eorum, qui coelibes sacros ingressi fuerunt ordines, ut consequitur ex quibusdam conciliis; et praeterea non est verisimile clericos, qui conci – liorum praeceptis obsecuti fuerunt et cohabitationi uxorum nuntium de· derunt, mulieribus extraneis se adjungere voluisse contra ipsorum con· ciliorum canones. 1. Mansi, v. X, col 450·451 . 2. Concilium Oscense, (598) can. II loquitur de clericis incontinenti– bus, «qui per publicam operatitmem minime se convinci garriant; sed pro– batae vitae se vixisse». Mansi, v. X, col. 4'll-482.