BCCCAP00000000000000000000246

-56- »re deponatur. Si quis autem eorum qui in clerum accedunt, >Velit lege matrimonii mulieri~onjungi, antequam hypodiaco– •nus, vel diaconus, vel presbyter ordinetur, hoc faciat> 1 • Et clarius adhuc can. XIII • Quoniam romanae Ecclesiae »pro canone traditum esse cognovimus, ut promovendi ad •diaconatum vel presbyteratum, profiteantur se non amplius >suis uxoribus conjungendos: nos antiquum canonem apo– »stolicae perfectionis ordinisque servantes, hominum qui sunt •in sacris legitima conjugia deinceps quoque firma et stabilita >esse volumus; nequaquam eorum cum uxoribus conjunctio– •nem dissolventes, vel eos mutua tempore convenienti con– •suetudine privantes. Quamobrem si quis dignus inventus •fuerit, qui hypodiaconus, vel diaconus, vel presbyter ordine– •tur, is ad talem gradum assumi nequaquam prohibeatur, si ••cum legitima uxore cohabite!. Sed neque ordinationis tem– »pore ab eo postuletur ut profiteatur se a legitima cum uxore •consuetudine abstenturum. . Si quis ergo fuerit ausus >praeter apostolicos canones incitatus, aliquem eorum qui •sunt in sacris, presbyterorum, inquimus, vel diaconorum, vel »hypodiaconorum consuetudine cum legitima uxore et con– • suetudine privare, deponatur• 2 , et denique can. XLVIII praecipit ut: <Uxor ejus, qui · ad episcopalem dignitatem •promovetur communi sui viri consensu separata, postquam •• in episcopum ordinatus est et consecratus, monasterium •ingrediatur procul ab episcopi habitatione extructum et •episcopi providentia fruatur. Sin autem digna visa fuerit, »etiam ad diaronatus dignitatem provehetur> 3 • Testimonia atque documenta quae de coelibatu in omni– bus fere Ecclesiaé catholicae regionibus loquuntur, celeri gradu percurrimus, continentiae perpetuae observantiam et statum perspeximus. Comparatio · status coelibatus in his omnibus regionibus, clericis et episcopis hispanis honorem magnum affert. Hispania fuit natio quae primo legem coeliba– tus clericis majoribus imposuit; prima quae, relaxatione ser– pente, correctioni et emendationi operam dedit. Unica et ho- 1, Mansi, v. XI, col. 945. 2. Mansi, v. XI, col. 947-948, 5 Mansi, v. XI, col. 966.