BCCCAP00000000000000000000244

' ~·· · '1 ~ .. t 68 NERE LAGUNA N. a. m., jaunari eskefak euskaldunak gera, Euskal– efian jaioak gera ta; zañetan bada odol-euskotafa dara– magu. Euskaldun guziak biotz ona izan bear degu. Agi– rian dago jaunak maite gaitula; guraso on-zintzo eta kristauak izan ditugu ta. Ez gero iñork ukatu erlijioa gure efietan iñon baño obeto erakusten danik; eta agiri zabalean esan euskal– duna sortzen danetik jaungoiko-zale sortu egiten dala. •Filii sanctorum sumas> esan dezakegu beraz. ¡Ura lotsa! jaunak gutaz ere esango balu: •Ez det Euskal– efi oso-osoan kanpotar au añako fededunik arkitu. • Euskaldun maiteak: Asko eman zaigu; jaunak bada ordaiñez asko eskatuko digu. Ez da ez aski •Euskaldu– nak gera; {ededunak gera> esatea. Abrahanen seme– alabak- jaunak dionez- Abrahanek egindakoa egin bear omen dute ta. Txoko polit-eder ontan jaio geralako ta kristauak geranezkero jannari esker bero-beroak eman bear diz– kiogu bai; baño ez da aski ori; fedeak · agintzen diguna egitea bear-beafezkoa zaigu ta. Ez uste izan [edeak ba– kafik zeruratuko gaituenik; zerurako batez ere egin onak bear bai dira: ona bada emen euskaldunai dagoki– guna: Zaindu, gorde beti beti gure oitura onak: iraun beti gure antziñekoak bezela on-bidean; eta ortarako anai-afeba zintzoak elkar maite izaten duten bezela, el– kar maite dezagun guziak. ¿Nola ordea? Gure ontasuna guziai erakutsiaz; ikasbide onak emanaz; ta kristau oki– tuak izanaz. Euskaldunen bat dagon lekuan ezagutu dediia eus– kalduna bere ontasunagatik; bere zintzotasunagatik; be– re maitegafitasun eta biotz edefagatik. Birau zikiñak eta esan ·loiak kris.tauen artean oso gaizki ta itxusi ta afas txarki daude; askoz gaizkiago ta -'