BCCCAP00000000000000000000244

PENTEKOSTE-ONDOKO OGEITALAUGAREN IGANDÉA 3()9 Ez diteke ez orduan aitzakirik atera; arnasarik ezin arturik bildufez josi ta ibiiiko gera ba. Eta ¿orain dum tempus habemus ain ajolarik gabe bizi? 111 ¿Baño norbaitek lagunduko al digu orduan? Mun– duan ifisko ta estu aldieta¡1 gabiltzala badatorkigu bat eonbat beti laguntzera; baño ¿azken egun artan? ¿Ez al dakizute orduan guziak lagun biiketan ibiiiko gerala? Egun artan seme-alabak gurasoai eskatuko die– te laguntza; gurasoak befiz seme-alabai; afebak anaiai; anaiak afebai; emazteak senafai; senafak emazteai; aundiak txikiai; txikiak aundiai; ta elkafi erantzungo diegu: Zoaz enzendik; nereakin geiegi det eta. Koreb, Datan eta Abiron-lufak iretsi ta, il ziranean ¿egia al da etxekoak, senideak eta lagunak lagundu bea– fean ·txaloka asi zirala? Josefa edeslariak beiñepen ala– xen dió. ¡¡Lagundu guri/1 ¡¡lagundul! esaten amen zu– ten aiek; lagunak eta etxekoak ordea lagundu nai ez; eta ifi-pafaka gañera. Eskatuko diete gaiztoak onai la– guntza; auek ordea ez diote eman naiko; jaunak ez emateko aginduko die ta. · Lcetabiturjustas cunz viderit vindictanz. ¿Zergatik poztu ote guraso onak seme-alaba gaiztoak orduan es– tu ta lafi ikusi ta? ¿Zergatik poztu ote befiz seme·alaba onak beren guraso gaiztoen estutasuna ikusi ondoan? Ez amen da orduan izango ez gurasorik, ez seme– alabarik; ez senar-emazterik; ez da ere ezer; Jaunaren zuzentasuna baizik. Deituko diegu laguntzeko aingeruai; baño ¿ainge– ruak orduan lagundu ote? ¡¡Bai zera!! Bizi geran bitar– tean lagunduko digute bai; baño orduan ez.