BCCCAP00000000000000000000244

PENTEKOSTE-ONDOKO OGEITA IRUGAREN IGANUEA 305 Eriotza, neke-miñ oñaze guzien azkena dalako. Eri- 9tza guretzako gauzarik edefena ta gozoena dalako. IV Gure jaunak-Lazaro gixaxoaren obitegira zijoa– ia-esan omen zituen itz auek: Lazarus amicus noster áormit; sed vado; uta somno excitem eum: Lazara a– áiskidea lotan dago; ta esnatzera nijoakiot. Au bera esan nai izan zuen )aironean ere. Etzegoen jaunaren begietan neskatil ura iia; bada jaunaren besoetan iltzen diranak lo gozoan gelditzen <iira. Munduaren ustean iiik daude ooak ere; )auna ta Eli– za ama deunaren iritzian beíiz ez; zeruan betiko bizi <iira ta. Iiak, (gaiztoak) inpemura dijoaz; biziak (zeru– koak) i1 ezkofak dira. ¿Zeñek esan zer ote dan zerua? Mundu au txit ede– fa da; zerua beíiz amaika aldiz edefagoa; ez da zerua bezelako lekurik; ez da ordea zerua zeru leku edefa da– lako; baizik jaungoikoa bertan dagolako; oregatik ba– karik dira zorionekoak zerukoak; jauna ikusten dutela– ko. Ez balego jaungoikoa zeruan; eta ez baluteke zeru– koak Jaungoikoa ikusiko, zerua atsegin lekua, ederta– sun tokia izan aren ez litzake zeru izango; inpernuan beriz jauna dan bezelakoa ona maitetsua agertu egingo balitz ez litzake inpemua inpernu izango; zeru baizik. Beati mortui qui in Domino.moriuntur. Ala izan bedi. ••