BCCCAP00000000000000000000244

PENTEKOSTE-ONDOKO OGEITABJGAREN JGAMDEA 293 ten afapatu izan jaunari; ez bai zien jaunak entzun ere; txurikeri utsak z'irala guk baño obekigo bazekien eta. V Fili, si te lactaverint peccatores, ne acquiescas ei. Pekatariak t.xurikalari badatorkizu ez jaramonik egin ez entzun. Liburu deunak pekataria esan da mundu ustela madarikatua tajaunaren etsaia esan nai du; eta lacta– verint esanaz •t.xurikatu egiten badizute, esan onek ea zef .esan ·nai ote digun? Badakigu arimak eta galtzeko ez dagola dirua beze– lakorik; diruzko palaguakin asl.o galtzen bai dira; be– raz mundua ta pekatariak diru bidez eta palaguz nola edo ala gu galtzera datozkigunean gogoratu orduan orain esango dizutedan gertaera gogoangaíi au. Aitarik gabe ta gelditu omen zan Napolesen heska:tx gazte bat; lagun onena munduan bere ama beartsu beartsu zeukala. Aita bizi zala aisa xamar bizi baziran, aita ii ezkeroztik beartasun aundian bizi bea: izan omen zuten; batez ere aitak jokalari pufukatu izan da ondasun guziak galdu izan zituenezkero. Aingerutxo bat omen zirudien neskax lirain afek; etsai asko beraz izan bear; eta beartsu bizi aren oso aberats zegoen; jaunaren bildurtasunean bizi zan eta. Ain beartsu bizi zirala ta, amak esan omen zizkion neskatx garbi afek entzun ere nai izan etzituen asmo txar batzuek; alabak artara baño lenago ii nai zuela; ta asmo aiek amari burutik kendu bear ziozkala ta, esaten omen zion amari jaunagan uste izateko; jauna oso ona zala ta, Berak lagunduko ziela. Salda itzagun. ama, esan amen zion, et.xeko tres-