BCCCAP00000000000000000000244

282 NERE LAGUNA koak-jaunagana jo bear dute, elizakoak artu ta iltzen diranak zerura dijoaz eta. ¡¡Zein poz aundia artzen duten etxekoak onela esa– ten dutenean: Guk gixaxoari al aiña zaindu giñiogun¡ ala ere il egin zitzaigun gixaxoa¡ baño elizakoak ere oso ederki artu izan zituen. Auxen izaten da etxekoak izaten duten pozik aundiena. V Regulo afek onela esan omenzionjaunari: Neresemea il baño lenago atoz nerekin etxera. Munduan ere esango balitzaioke jaunari onela: • }auna: nere semea, nere alaba, nere aita, nere ama, anaia, afeba, senara, emaztea, aitona, amona ii baño lenago betor etxera• ofela esango balitzaioke ez lirake ainbeste elizakoak artu gabe ilko. Eriari egitan, kristauki, ta biotz-biotzez maite dio– n,¡¡k esaten dio: artu elizakoak; eta jaunari befiz esa– ten diote: Retor}auna nere etxera,1a eri gixaxoa arta– ra jartzen da; ta jauna artu egiten du; ta-gorputza sendatu egiten ez bada ere-arima sendatzen da beti; pozaren pozez gelditzen dala, ta ii ondoan zerura di– joala. ¿Baño nork deitu apaiza? ¿Zertarako? ¿Ez ote da eria-apaiza ikusi ta-kezkaz eta bildutez beteko? ¿Apaiza deitzea ez al da ii ezkiiak jotzea bezelaxen? ¿nork eman eriari labanakada ori? ~ Ez dira kristauak onela mintzatzen diranak; ez bai dute egiazko kristauak onela baizik esaten: ]auna, etxe antara baldin badator etxekoai ta eriari on aun– día ekatiko digu Beofek. Zoritxafez asko dira azkeneko orduan jaunari Be-