BCCCAP00000000000000000000244

_j ¡.· I 276 . NE.RE LAGUNA esan diteken guzia Saloman nolakoa ote zanaren on– doan ez omen da ezer; eta gauza aundiak, edefak, eta .afigafiak esaten baditugu ere, ez omen ditzakete adie– razi Salomonen aunditasuna ta. Lasai biziko zan noski; nai zueñ guzi guzia bere eskuetan zeukala ta. ¿Uste al dezute zorioneko zanik? ¡¡Bai zeral! Izan balitz ez litu– ke esan auek esan izango: Munduko gauza guziak us– keriak eta arimaren oñazeak dira . Orduan bada ¿zer da mundua? Ezer-eza baizik ezer ez; ¿ta edertasuna? ori bera. ¿Aberatasuna? Beste ain– beste. Eta ¿aunditasuna? Baita ere. Geroztik mundu gu– zia ke utsa da. Oso txoroak izan ziran, jaunak deitu ta juan nai e– tzutela erantzun zioten gaurko Ebanjelioko gizon alek. Ez aztu, n. a. m. zeru ta munduaren artean ·alde aundia dagonik. Bazekiten deun guziak nolakoa zan mundua; etzuterí ofegatik munduakin ezer nai izan. Zein .ederki esan izan zion bere aitari Alemaniako agintari aundi baten semeak onela esan izan ziola: Ba– nda aiia zerua irabaztera. -¿Nota ote? -Mundua utzi ta. -¿Mundua utzi nai al dek? -Bai; jauna: mundua utzi ezkero, jaunak zerua emango dit; eta zerua irabazteko mundua utzi egin nai de t. III Ez dut~munduko gauzak asko iraut~n. Pauto deu– nak munduari Figura deitzen dionean, egi aundia dio; mundua aundia iruditu aten oso txikia bai da. Edefa da– la esaten badute ere, oso itxusia da; aundi-eder aberats . antza badauka ere ez da Figura baizik, irudimen utsa.