BCCCAP00000000000000000000244

PENTEKOSTE·ONDOKO AMESEIGAREN IGANDÉA 26) kigafia izatekotan aundi naia noski. ¿Nork esan ote goi– goi egoteko aundi-nai atoak dagizkiten juan etofiak, bizkar biurtzeak, eta palagu-eztikeriak?. Arkitu omen zuten bein leku goi-garai-batean matas– kuio bat; eta ea nola igo ote zan leku artara galdetu ziotenean erantzun omen zuen: Afasta nafastaka. Eduki beti gogoan orain entzungo dezutena; ta ja– kingo dezute nolakoa dan aundi naia. ' 111 Lisimako zeritzaion gizon batek egin bear omen zuen leoi ikaragafi batekin bofokaldi izugafi bat; eta adiskide ta lagun guziak esaten amen zioten bofoka egiteko izkiiuak (armak) labanak, aitzo zofotzak eta ar– tzeko; baño ez omen zien Lisimakok jaramonik egin; etzuela ezer bear eta. ¿Ero ote zegoen? ¡¡Bai zera!! Gauza ta bofokaldi aietan trebe zegoen nunbait; eta etzuen ofegatik eze– ren beafik; ez ezpatarik, ez labanik, ez da izkiiurik ere. ¿Zer bearko·ote zuen bada? Iñori gogoratuko etzai– zuten gauza bat. ¿Zer dala ta? Autsa n. a. m. autsa nai izan omen zuen. Sakelak eta paltrikerak ba autsez bete ta-atera omen zan bofoka lekura. Bofoka asi orduko, ta Ieoia bifintzera zijoakionean begiak odoletan eta gorpuz iieak afo afo leoi ikaraga– fiak zituela, bota ome:n zion begietara zeraman auts guzia; leoia itxutu ta gelditzen zala. Orduim Lisimakok leoiari sastakada.edefak emanaz garailari ta txapeldun atera omen zan: ¡¡aixa ala ere!! Badaki gure etsaiak ere Lisimakok aña; bada norbait galdu naian dabiienean bere arimako begietara afokeri-

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz