BCCCAP00000000000000000000244

258 NERE LAGUNA ñere kendu Andre Mariak bere jesus onakin egindako guzia; azkenerako zer dan ama jakiteko entzun: Ama on bat oñaze ikaragafiakin oiean edo guatzean zegoela gaztigatu amen zioten eriotza lastef baño ari– ñago zetorkiola; ta 11bitartean semea ufuti/1 Galdetzen amen zuen egunero ea noiz eldu ate zan bere enetxoa. Onelako batean iietsia zegoela aur– keztu amen zan semea ufutitik etoíi ta; orduan ama ga– xoak-semea ikusi ta bestea amen zirudien; eta senda– dagiieak galdetu zionean: Andrea, ¿bai al dezu oñaze– rik? Ez fauna,· erantzun amen zion; enetxoa nerekin bai dago. Dabid efegek Absalon bere semea: iia ikusi ta ka– fasika asi amen zan: ¡¡ene Absalon maitea, ene mai– tea / ni zure lekuan il izan banintz!! ¡¡Eta zer nolako negafakjakobenak ere, jase bere seme kutuna iia zegoela uste zuenean!! Ez da ez gura-. soen maitasuna bezelakorik. jaunak bada agintzen digunean gurasoak maitatze– ko ez du gauza aundirik agintzen; abereak eta berez egiten dutena guk ere oso efax dagikegu ta; baño agin– du zigunezkero bazekien munduan izango zirala arkai– tzezko biotzak, eta katamotzak baño seme gogoragoak; eta ¡¡kontuz ibiii bear dute auek!! Maite, maite beti gurasoai; zarak egonda ere maite beti; ta jaunak ordaiñez maiteko zaituzte. Ala izan bedi.