BCCCAP00000000000000000000244

PENTEKOSTES ONUOKO AMAIRUGAREN IGANDEA 245 Guziak diote mundua txit ondatua, ta oso usteldua dagola; ta alaxen egon bear du noski; mundutar geie– nak mundukeri ta atseginkeri zirtzil-usteletan ustel-on– datuak dabiltza ta . Begira nola dagon muhdua: ez da baztet guzietan zikinkeria besterik agertzen. Mundus totus in maligno positus est (Joan 5 19) Mundu osoa gaiztakeri utsa da geroztik; ala dio Juan deunak; eta esan onek gogora dakarkit Remijio deunaren esan ikaragari au: Ex adul– tis propter hoc vitium pauci salvantur. Esan nai du in– pernuan ito egiten diran gazte geienak lizunezko peka- tuakatik ifotzen dirala. ' Kendu mundutik lizunkeria; ta asko izango dira ze– rura zuzen~zuzen dijoazenak; inpernura diran geienak beiñepein-lizunak diralako-juaten dirala ta. Ona emen pekatu nazkagari ontan ez erortzeko egin bear dan lenengo eginkizuna. 111 Ez iñoiz gogotik kendujauna gure begira dago– nik. Guk baño begi zorotzagoak ditu jaunak; bada guk azala baizik ikusten degun bitartean jaunak azala ta barua batean dakuski; ez dago beraz jaunarentzako iíuntasunik, toki leku eskutaturik, iiunik, ez da basa– mortu ixilik ere; erne bai dago beti; bere begiak eguz– kiak baño argi geiago dariote ta. Orduan bada gogorazio txaretan naste botaste gau– denean, eta baru ustelak asmo txarak darabilzkinean, eta gorputz griñ zirtzilak ernatzen zaizkigunean, ez da– go ez jauna lokarturik; guzi-guzia badaki ta. Txarkeriak naiz ixilpean, naiz bakafik egin badakiz– ki jaunak; eta ikusi egiten ditu guziak; ez gero nolanai,