BCCCAP00000000000000000000244

PENTEKOSTE ONDOKO AMABIGAREN IGANDEA 243 maitasuna ¡¡eriotz orduan!! eta ¿guk ordaiñez beti beti ta biotz-biotzez jauna maite ez? Neque Creatura alia poterit nos separari a chari– tate Dei (Rom. 8-38) Guk-nai ez da-ez gaitu iñork jaunagandik alderatuko. Pekatuak bakafik alderatzen gaitu ta; ez bai du jaufiak gure biotzeán pekatllrik ikusi nai; orduan-guk ez nai ezkero-ez gaitu jaunak maite gabe utziko. ¿Eta naigabeak eta bidaltzen dizkigunean ere maite ote gaituen? Orduan iñoiz baño geiago ¿Nola ote? Efax; ofela zerurako irabaz-bide aundiak ematen dizkigu ta. ¿Naigabeak eta zerura garamatela geroztik? Bai; alaxen da; Zorionekoak bada naigabeak eta: betoz betoz; jau– nak bidaltzen dizkigunean gure onerako omen dira ta. Beraz neke pean gaudenean-ez gaituela jaunak maite esan beafean-esan beaf da orduan gero ta geiago mai– te gaituela. Begira zerua. Maite zagun jauna ta gure– tzako da Ala izan bedi. . :::::::::::: :::::~j~~~~::::: ::::::::::::