BCCCAP00000000000000000000244

' PENTEKOSTES ONDOKO AMARGAREN IGANDEA 227 duke ta. Geroztik dagigun guzia jaunari zor diogu; ta Pauto deunakin esan bear orduan: Sufficientia nostra ex Deo est. Zerbait bagera /aun onagatik da. Badakusgu Moises bere efiaren etsai guziak garait– tzen: jaunak tagundu egiten ziota ordea. Dabid Goliaten aufean dago; ii. egin dio; baño jaunak lagundil ta. Afi– gafia da Sansonen indafa: ez aztu gero indafa jaunari zof dionik. ¿Deunak gauza miragafiak egiten zituzteta? Ez dite– ke ukatu; baño ¿uste al dezute egingo zutenik Jáúnak ez lagundu ezkero? So!i Deo honof et gloria esaten zuten deun guziak; ¡¡zein ergelak izango giñake ofeta guk ere esango ez bagenduke. N. a. m. Lapufa da bestiena afapatu egiten duena: kendu jaunari, Berari zof diogun gorespena; ta tapufak gera; bada dagigun guzia-pekatua ezik-jaunarena da. Ondo' baño obeto datorkigu orain Dabid igarlearen esan au: Non nobis, Domine, non nobis; sed nomini tuo da gloriam. Zuri, ]auna; zuri zof dizut eglten detan on gúzia; zurea bai da, af zazu neri ematen didaten aintza ta gorespena. jaunaren begietan asko irabazte– ko ez luke Kristauak bere ezpañetatik esan osasungafi au beñere kendu beaf. Uste zuten fariseoak eta zegiten on guzia berak ba– kafik-jaunaren taguntzik gabe-zegitela; ta ori zan aien pekaturik aundienetakoa; afokerizko pekatua; ta jaunak ofegatik gofoto amofo aundia izan zien. IV Pauto irugafena aita santu bat zan; eta aita santuak eta oi duten eran bai omen zeukan ikurdi (escudo) edef