BCCCAP00000000000000000000244

PENTEKOSTES ONDOKO SEIGAREN IGANDEA 205 kozkc. esan osasungafiak. Iru egunez baru ziran; ez baizuten iru egunez ezer artu. Plamentitu egin zitzaion biotza; ta ogi afai batzuek ugaritu ta, ase bete izan zi– tuen; guziak aoa zabalik eta Jaunari efege egin naiaz gelditu zirala. Etzioten gizon aiek Jaunari ezer eskatu; ala bear zutena eman izan zien Jaun ongiieak. Guk jaunari zer edo zer eskatzekotan ¿zer eskatu– ko ote giñioke? ¿Zer eskatzen dute beartsuak eta etxez etxe eskean dabiltzanak? Sendakiñak esango balio eriari: ¿ Zer nai dezu? ¡¡o– .sasuna: fauna!! erantzungo lioke noski; ta guk befiz eskatuko giñioke jaunari on zaiguna bakafik. Ez aztu ordea badirala lufezko ta zeruko ondasu– nak; eta ez atzendu jaunak agintzen digunik batez ere zerukoak eskatzeko; ta ortarako Mendiburu jesus lagun jakintsuak dionez: mintzo on-onetarako bilatu bearko degu, al degun tokirik onena; ta al degunetan gure e– fiko edo beste edozein eliza; au daala.bañajaungoi– koaren munduko jauregia; ta au da bere zeruko onda– sun aundiak eta esker mesedeak emateko jaungoiko berak berezi duen tokia. iiZein ederki ematen duen burua makur, begiak a– pal, eta biotza umii daukala otoi egiten dagon kristau– ak. jaunak guri entzuteko, ta esker mesede ugariz bio– tza betetzeko toki jakiñik izan ez aren (bada nonai ta noiznai guri on egiteko beti prest dago) ala izan da ere al ditekenean naiago gaitu bere emantokia dan elizan; ofegatikan Jaunaren jauregia dan elizan egiten ditugu eskari guziak. Elizara dijoa bere semetxoaren osasuna nai duen amatxoa; elizara bere etorkizuna.ri begira da– gon gaztea; elizara adu (suerte) onaren bila dabiien

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz