BCCCAP00000000000000000000244

PENTEKOSTES ONDOKO JGANDEA !85 11 Eman eta emango zaizute; auek dira gaurko Eban– jelioak esaten dizkigun itzak. Ez du dirudienez jaun¡¡k biotz zurik nai: Bere antzera emankof eta esku zabal nai gaitu. ta. N. a. m. jauna onakin on, zufakin zur, zitalakin zi– tal, emankorakin emankor egongo dala egi aundia da– nezkero, jaungoikoaren izeneko bat, beartsu, pobre bat gure laguntza eske, ukar biia badatorkigu, ez utzi ¡¡jaungoiko aren!! ezer eman gabe, lagundu gabe ukar (Iimosnik) gabe: bada munduan gauden bitartean guziak jaunaren aufean txiro probe beartsu batzuek besterik ez gera; ta berak bizitza, etxea, osasima, ta ondasunak ukar (Iimosnaz) bezela ematen dizkigu; oregatik bada jaunaren izenean zer edo zer eskatzera norbait guri eto– fi ta ¿guk eman ez? Ori egingo balu norbaitek, jaunak ere ori bera egingo lioke zefbaiten eske Beragana juan da; esango bai lioke: Etzera zu nereprobientzako ona;. ni-ere gogofa izango naiz zuretzako. Aberatsak eta noizpenka edo noizean bein badau– kate beartsuen beafa; beartsuak beíiz aberatsena. ¿Afitu egin al zerate aberatsak eta beartsuen beafa, noiz edo noiz izango dutela aditu ta? Ez afitu, ez; egia bai da. Aberatsak zerurako beartsuen laguntza bear dute;. beraz aberatsak zeruratzekotan beartsuai lagundu ta zeruratuko dira; ez lagundu ezkero beriz estu estu ibili– ko dira apike. Gogoratu orain Epulon aberatsa: ta Laza– rogixaxoari lagundu etziolako galdu zala ikusiko dezute. Aberatsak beraz lagundu bear diete beti beartsu gi– xaxoai, ¿zertarako? gixaxoak beartasuna ta probetasu– na eramate onean eramateko; ofela egiten badute, ta