BCCCAP00000000000000000000244

172 NERE LAGUNA Izan zituzten deun (santu) guziak beren etsaiak; gáraitu zituzten ordea; ta oreJa zerua irabazi izan dute. Ez gaitu ez jaunak naigabe ta atsekabetarako sor– tu izan; pekatari gera ordea; ta pekatu zofak nola edo ala ordaindu bear beraz; eta ¿ez ote da ortarako bide– rik edefena ta zuzenena Jan miñ, naigabe bidea? Bide ofi ekin izan zion gure jaunak; baita ere deun guziak bide ori ibiii izan dute; munduko atsekabe, oñaze, miñ iseka, iíi pafak eta eruapen edo egon afiz eramaten zituztela. Igo zan bai Iesus zerura, ez uste izan ordea zeruan gutaz aztuta dagonik; ez ditu munduak bereak aztutzen; gaizki esan izan det, aztutzen ditu ta; juunak befiz go• goan gaitu beti; biotz erdi erdian josiak gauzka ta. jose Jakoben seme zintzoa gilzapean zegoela asma– tu ta igafi egin zion Faraonen mofoi batí bere etorkizu– na; ta ordaiñez esan zion azkatu ta giltza petik atera ta gero, batez ere Faraonenean zegoenean beraz oroitze– ko. Baietz esan zion mofoi afek; baño lenago bezelakq. mofoitzarako Faraonek deitu zionean eta jauregian pa– txada aundian zebiiela ¿uste al dezute jose gixaxoaz oroitu zanik? iiBai zera!! Ez dira munduko aundizkiak txikiaz oroitzen, oso berekoiak dira ta. Etzaio ez gure jaunari-zeruan dagola-ofelakorik gertatuko; zerutik maite-maiteki begiratzen gaitu ta;. baita ere badauka gure ardura aundia ere. ¿Nola ote? jauna-zerura juan da-gu bakafik gelditu ez gaite– zen utzi zizkigun bere ordezkoak diran apaiz-jaunak eta; gure estu aldietan gure biotzak lasaitzeko ta zeru– ko ateak irikitzeko eskubidea ematen ziela. jaun onak zerutik bidaltzen dizkigun esker mese– deak esaten digute biotz-biotzean ·josiak gaituela; ta «komuniokoan< Bere gurputz bikaña artzekoan esaten