BCCCAP00000000000000000000244

ABAR ·JGANDBA 137 <aski da• esateh; mundutafak ere era berekoak dira; gero 'ta aundiagoak izan naiak. Orain bidenabar bada ere esan nai dizutet Seneka: jakintsuak esaten diguna: ¿Ikusi al dezute gose dagon txakufik?' ¿Oartu al zerate nola juateri dan jatera nagu· siak ematen edo botatzen dion ogi-puska ala aragi ze~fa? Artu orduko guzia iretsia dago: ta gero gelditzen da béíiz ea·beste pusken batbotatzen ote dion begira. • Ori bera gertatzen zaigu guri ere: aseago ta jalea– go. •Bi) izan ezkero, <lau• nai ditugu; lau izan ezkero ¡¡amar!! ¡¡ogeil! ¡¡eun!! ¡¡mila!!; ez bai da gure biótza ezefekin asetzen!! Gaur jerusalendafak gure jesus ¡¡ <Hosanna>, ka!!' ¡¡goraka!! zerabilten; baño jésus ona beti apal, beti zin– tzo, beti umil; gauza guziak oinperatzen, eta (lenago esan detan bezela) dana jaunari eskeintzen. ¡¡Bejon– deizutela jerusalendafak!! ori guzia jaunari dagoklo ta. ¡¡Itxoin ordea pixka bat!! Emendik bost egunera jauna isekatu, astindu ta gurutze batean josi egingo dutenak ¿zer? ¿Jerusalendar oiek izango al dira? ¡¡Bai!t Orixen, orixen da mundua; ta ofelaxekoak mundu– koak. IV Mundua bildurgafia da bai; ta guziak beti agintari egon nai gañera. ¡¡Agintari egon nai!! ¡¡Balekite mun– dutafak agintari onak zintzoak eta kristau erakoak bu'-– ruan darabilzkiten neke, naigabe, estualdi ta buru-aus– teak!! Ez gera afitu bear ·ainbeste gizon zintzo ta argiak agintalditik igeska ikusi ezkero; ez afitu, ez; txalogaíiak dira ta. lgeska ibili ta beren jakituria ta zintzotasuna agertzen badizkigute ¿zergatik txalo aundiak oiei jo ez?