BCCCAP00000000000000000000230

Jaungoikoak ez digu guzioi gure bizit1.a cskatzen. Baño bai beste gauza bat: bakoitzak bere betc-bea– rrwk zintzo betetzea. Au egunero berc burua ukatzea bezela da. Eta zein gauza ederra Jcsukristo'gatik bere burua uk.atzeal 3'garren eguna «EMEN NAUZU» Portugal'go Erre¡¡e Juan Ill'garrcnak Indietara misiolariak bialdu nat zitnen. Erroman zeukan en.ba – jadoreari idatzi zion esanaz Loyola'tar lñaki"gandik erdexteko misiolari bat-¿uk. Iñaki'k Aita Santuaren baimena!'clcin, Errodrigez eta Bobadill.a Aitak agindu zituen. Aita Errodrigez bereala bidean jarri zan, baño ez best.ca . Bigarrena lkanpoan zan. Erromara joan zan, baño ain gaxo arldtzen zan ez bai ziteken bidean jarri. Orduan Iíiaki'k Xabier'tar Prantzisko deitu zuen. «Prantzisko -esan zion-, ha dakizu Aita San– toaren naia dala bi misiolari Indietara joatca. Erro– drigez ta Bobadilla Aitwk joan bear zutcn, baño Bobadilla gaxo dago, eta zcin joan. Zutaz oroitu naiz lndietara joatcko.» Eta Prantzisko'k crantzun úon: «Emcn nauzu. Bialdu nazazu». Eta joan zan beren santu ta Putroi– tzat artuko zuten lndietara. Etzeukan dcnborik Aita Santua ta bere senideak agurtzeko, ta ala ere, gauza guziwk utzi-ta, bidean jarri zan. Jaungoilroak. gauzen bat eskatzcn digunean, naiz gnretzat zall.a ta gogorra izan, Xabier'tar Prantzislro'k bezela esan bear degu gure bailan: «Emen nauzu, Jauna. Egin bedi znre naia». 68

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz