BCCCAP00000000000000000000230

Nere Ama maitea. Ordu artan zu nai zaitut ta bear zaitut laguntzalle. Egizu nik ere, zuk bezela, ordu artan esan dezadan: cOna emen, launa, zure morroia. Nigan zure naia bete dedin». iJ'garren eguna AMA BlRJI~AREN ERIOTZA Jaungoikoaren Amak mundu ontati:k zerura egin bear zuen igaro-bide zoriontsua etorri zan. Bere oean gozoro etzanda, Apostolu ta emakume onak ingu– raturik, gogo biziz itxoin zuen ordu ura. Bere gor– putzean etzan agiri ez gaitz eta ez oñaze. Jatorrizk.o pekaturik etzuenak etzuen olako gauzik izatekorik. Animak gorputza utzi zuenean etzuen azken-arnasik izan. Samintasun ta indarketarik gabe, anima gor– putzetik askatn zan. Otoitz xamurren artean begiak zerurontz jaso; geroxeago berriz paketsu itxi, ·eta ezpañak par-irri xamurrez iriki, ta egatu zan... Au eriotzaren gozoa 1 Ni ere il bearra naiz. Nere eriotza Ama Bir– jiñaren antzekoa izango ote da? Ni bezelako peka– tariak ez dute merczi onclako criot~: eztitsua. Ez al det bildurrik nere criotza mindun ta larri, geroko nere etorkizun illunaz ingura tu a cz ote dan izango? Ordun igesi joango Midan munduan, datorren be– tiko bizitza argi edo illunean, nere alde ezer egin dezalreten gizonetan arkituk.o al det alaigarririk? Poztuko al nau Jaungoiko ainbeste aldiz naigabetu detanaz gogoratzeak? Nere r.ekatuen orduko oroi– menak ez al dit biotza erdibituko eta eroriazik.o? Apaizak itz onak emango dizkit; Jaungoilooaren erru– kiz itz eginP,o dit. Baño nere pekatuen oroimenak ez al nau bildurtuko? 36