BCCCAP00000000000000000000225

per voluntatem, secundum per intelligentiam, tertium per memoriam...” . Hasta tal punto es subrayada la intimidad de esta presencia divina al alma humana en razón de imagen, que no duda en ante- ponerla a la misma intimidad que el alma tiene consigo misma: “Solus autem Deus est qui perfectissime coniungitur. Nam coniungitur secundum veritatem et ;ntimitatem. Solus enim Deus propter summam simplicitatem et spiritualitatem ha bitur animae, ita quod secundum veritatem est in anima et intimior animae quam ipsa sibi” . La ¡mago Dei connota, por otra parte, una con figuratio spiri tualis con el ¡maginatum 27, una similltudo expressa del mismo, di ferente de la plasmada en el vestigium, que se encuentra en toda creatura 28 25. 1 $ent., d.3, p.2, a.1, q.1, f.2: 1, 80a. “...quod lmmediate nata est Deo coniungi; et lije est essentialis imagini...” (II Sent., d.16, a.2, q.1 e: II, 4015). La referencia al texto de S. Agustín es constante: cfr. 1 $ent., d.3, p.1, a. un., q.1, Li: 1, 68b; Ibid., p.2, a.1, q.2, f.1: 1, 82a; II Sen.t., d. 16, a.i, q.3, f.2: II, 3985; ibid., a.2, q.1, f.3: II. 400a; Ibid., d.16, a.2, q. 3 ad 1: II, 4055 26. 1 $ent., d.i, a.3, q.2 e: 1, 41a. Sobre esta profunda intimidad di vina al espíritu humano —jitaN anímae— ha escrito una página insupe rable en un contexto teológico. Refiriéndose al tema “Utrum daemones animabus litaN possint”, 5. Buenaventura, al negarlo, aduce esta razón: “Dlcendum, quod illabi aliquid alicui importat, quod illud lntfmum sit el et quod Intime operetur in 1110; nihIl autem tale est respectu animae nl si solus Deus: ideo solus divinus spiritus animae potest lilaS!. -In anima namque humana idem est intimum et supremum; et hoc patet, quia se cundum sui supremum maxime approximat Deo, similiter secundum sul intimum; unde quanto magis redit ad interiora, tanto magis ascendit et unitur aeternis. Et quia ‘solus Deus superior est mente humana’ secundum su! supremum, solus Deus potest menti esse intimus; et ideo ifiabi spiri tui rationali est divinae substantiae proprium” (II Sent., d.8, p.2, a.un. , q.2 e: II, 226b-227a). En diferente contexto, se refiere al mismo tema en III Sent., d.29, a. un., q.2 ad 6: III, 6435; IV Sent., d.5, a.3, q.i, f.2: IV-1, 1275; Ibid., d.12, p.1, dub.3: IV-1, 287a; Ibid., d.13, a.2; q.2, f.4: IV-1 3095. 27. “Imago enim nominat quandam conüguratlonem” (II Sent., d. 16, a.2, q.2 e: II, 405a); “Ad illud quod obilcitur de configuratione; dicen dum, quod ímago corporalis exigit configurationem corporalem; imago vero spiritualis configuvatione et effigie spirituali contenta est” (Ibid., a. 1, q.i ad 4: II, 3955); “...quoniam anima est imago Del, et quod conver titur et conformatur Imagini, et imaginato...” (1 $ent., d.3, p.2, a.1, q.2 c: 1, 835). 28. “Ad praedictorum intelilgentiam est notandum, quod imago di cit expressam slmilitudinem...” (II $ent., d.16, a.1, q.1 e: II, 394a); cfr. Ibid., per totam: II, 393a-396b; 1 Sent., d.3,p.2, al, q.2 e: 1, 8352 Ibid., d.31, p.2, al, qq.L2: 1, 539a-543b. 180

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz