BCCCAP00000000000000000000225
el único modo de garantizar la omnímoda perfección, la absoluta primidad y la total simplicidad de la causa absolutamente primera y perfectísima . De idéntica forma, sólo la creación salvaguarda la plena autosuficiencia del ens nobilíssimum, que no puede supedi tarse en su ser y en su obrar a elemento extraño alguno, pues com prometería su infinita autarquía, su dominio absoluto sobre toda realidad y coartaría su omnímoda libertad Por parte de la creatura, constata, frente a cualquier naturalis mo, su radical y total inconsistencia en orden a la existencia y su completa dependencia de Dios, correlativa a su esencial relación dinámica respecto a El. Todo lo cual supone una exigencia de fun damentación última en la acción creativa divina . En virtud de és 73. “Quanto producens est prius et perfectius, tanto plus Influit in rem: ergo primum et perfectissimum influit totum in totum; et si hoc, ergo totum producit. Sed primum agens est huiusmodi: ergo etc.” (II Sent., d.1, p.l, a.l, q.1, f.l: II, 14b). “...primum principium, hoc ipso quod primum, omnia de nihulo produxit...” (Brevil., p.2, c.6: y, 224a). Cfr. 1 Sent., d.2, a.un. , q.2, f.4: 1, 53a-b; Ibid., d.27, p.l, a.un ., q.2 ad 3: 1, 470b; Ibid., d.39, a.l, q.1, f.4: 1, 685a; II Sent., d.l, p.2, a.l, q.l c: II, 40a-b; Hexaem., coll.12, n.lO: y, 386a. Para un estudio del influjo del Liber de Causis en este pensamiento, cfr. Prop. la: “Omnis causa pri maria plus est influens super causatuni suunz. quam causa univeralis secuncla...” (Ed. cit., p.161-162 y Prop. iT: “Omnis virtus unita plus est infinita quam virtus multiplicata...” (p. 175). 74. “Item, agens secundum formam potest producere formam: er go pan ratione agens secundum se totum potest producere totum sed Deus se toto agit, cum sit omnino simplex: ergo producit totum” (II Sent., d.i, p.l, al, q.l, f.3: II, 14b-15a). 75. “Item nobilius et perfectius est agens, quanto paucioribus mdi get ad agendum, ergo agens nobilisslmum nullo extra se eget: ergo si ipsum solum esset adhuc res produceret; sed non ex se, cum lpse nu llius sit pars: ergo ex nihilo: patet, ergo quod Deus potest in totam subs tantiam creaturae” (Ibid., f.2: II, 14b). “Per vlrtutem inflnitam, quae non indiget fulcimento materiae, ita faciliten potest aliquid produci ex nihilo, sicut de aliquo, alioquin non esset virtus primi princlpii infinita, sed egeret mateniae fundamento...” (Ibid., ad 6: II, 18b). “Item, maior est virtus, quae agit paucionibus medlis et auxlliis; sed virtus, quae pro duxlt ex nihulo, sibi sola sufftcit, quae vero ex aliquo, allam rationem praesupponit” (Ibid., d.lO, p.2, a.l, q.2, f.3: IV-i, 228a) “De nihilo nihil fien est verum causaliter, sed falsum est intelligendo ordinaliter immo totius sapientiae subversivum quia, si Deus tunc materia indlgeret in agendo, esset imperfectissimus; et si materia a se lpsa esset, esset perfectisslma, quod est absurdissimum in fine totius absurditatis” (Sant. Domin., n.1: IX, 563b). Cfr. 1 $ent., d.17, p.1, a.un. , q.l, contra 4 et ad 4: 1, 292b. 295a; II Sent., d.35a 1.1, q.3 e: II, 827b; IV $ent., d.34d. a.l, q.1, contra 4 et ad 4: IV-l, 762a-b; Scient. Chr., q.3, ad 7: y, 15a; Hexaem., coll.4, n.13, y, 351a-b. 76. “Item, hoc ipsum ostenditur a parte re! condltae sic: quod non est ab alio, est a se lpso; nihil autem tale quod est a se ipso, indiget alio, ut sit; sed omne intninsecum princlplum re! indiget alio, ut sit, nam forma Indlget materia, et e converso: ergo etc.” (II $ent., d.1, p.l, a.1, 123 7
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz