BCCAP000000000000124ELEC

-282- xx . Recomienda Horacio la sencillez del argumento del poema y manifiesta la necesidaddel arte para r ealza,· un asuntoco– nocido. MO Ex noto fictumcarmen sequar, ut sibi qnivis Speret idem; sudet multumfrustraque laboret, Ausus idem: tantum ~aries juncturaque pollet: Tantumde mediosumptis accedit honoris. XXI . El lenguajede los Faunos en la escena 110 hade se,· excesiva– mentecortés ni g,·osero. Sylvis deducti caveaot, me judice, Fauni 2í5 Ne velut innati triviis, ac peoc forenses, Aut ~1imium teneris juveneotur versibus uoquam, Aut 1mmunda crepent igoomioiosaque dicta: Offendunturenim quibus est equus, et paler, et res; Nec si quid fricti ciceris probat, et nucis emptor, 250 JEquisaccipiunt animis, donantve corona. XXII. Ve1·sificació11cframática. Rapidez del yámbico puro é intro- ducción del espondeoen el verso yámbico. SiJlabalonga brevi subjecta vocatur jambus, Pes citus: uncia etiam trimetris accrescere jussit Nomenjambeis, curoseno, redderet ictus, Primus arl extr emurosimilis sibi. Non ita pridero, 255 Tardior ut paullo graviorque veniret ad aures, Spondeos stabiles in jura paterna recepit Commodus et patiens; non ut de sede secunda Cederet, aut quarta socialiter. Die et in Acci Nobilibus trimetris apparet ran1s et Enni. •

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz