BCCAP000000000000092ELEC

389 Tiempos y vivencias de san Juan de Ávila: Salamanca, Alcalá, Sevilla se ubican propiamente en la espiritualidad renacentista castellana. Una atención especial requiere su obra Expositio libri missalis peregregia 58 , en la que ordena una explicación doctrinal y ascética, no sólo del misal, sino también de las horas GHO R¿FLR GLYLQR \ GHO VDOPR /D ¿QDOLGDG GH OD REUD QR HUD RWUD TXH D\XGDU DO FOHUR HQ YLVWDV D XQD PD\RU \ PiV H¿FD] YLYHQFLD GH VX PLQLVWHULR HQWHQGLHQGR TXH HVR VH ORJUDED PHMRU FRQ un conocimiento más profundo de aquello que se celebraba, porqué y cómo se celebraba. Era, por tanto, una preocupación teológica, ascética y pastoral, ante un FOHUR QR VX¿FLHQWHPHQWH FRQVFLHQWH GH ORV PLVWHULRV DQWH ORV TXH HUD FRQYRFDGR <D HQ HO SUyORJR GH OD REUD H[SUHVD FXiO HV OD LQWHQFLyQ \ ¿QDOLGDG GH OD PLVPD 3HGUR &LUXHOR D¿UPD TXH OD OLWXUJLD KD GH UHÀHMDU \ UHODWDU KDFHU YLYD OD KLVWRULD salutis, –algo que hoy sigue sonando de profunda actualidad–. Entiende que la liturgia conmemora los múltiples y diversos acontecimientos del pueblo de Dios dentro de la historia del hombre. Por lo mismo, las diversas partes de la misa han GH D\XGDU D KDFHUOR YHUL¿FDEOH HYLGHQFLDQGR DQWH ORV KRPEUHV HO VHQWLGR OLQHDO \ teológico de la historia de la salvación 59 . Además del sentido histórico deduce también el moral, en continuidad con las virtudes teologales. Dios enseña a través de los hechos históricos cómo Él actúa, para que el hombre pueda hacerlo en coherencia. Se trataba, por tanto, de una mirada hacia la teología positiva, desde el momento que planteaba beber en las fuentes de la Escritura y de la Tradición viva de la Iglesia. Al mismo tiempo, en una clara visión espiritual, interpreta los hechos de Cristo y de sus discípulos, recordadas en las acciones litúrgicas, como acontecimiento místico. Entendía, en este mismo orden de cosas, que la glosa ordinaria de la Escritura, así como las homilías de los doctores sobre los Evangelios y Hechos de los apóstoles exponían constantemente el sentido místico de los milagros de Cristo y de los santos, aplicándolos a las cosas que habían de ocurrir en la Iglesia de Dios. En esa intención considera que el Evangelio, leído e interpretado en su sentido literal e histórico, es la orientación correcta para la inteligencia de todas y cada una de las lecturas, oraciones, salmos o antífonas. El detalle decía relación directa a cómo venía siendo leído en ese momento. taria contemplativa (Alcalá de Henares, en casa de Juan de Brocar 1547). 58 Í D ., Expositio libri missalis peregregia. Addita sunt [et] tria eiusdem autoris opuscula. De arte predicandi, De arte memorandi et De correctione kalendarij , in praeclara universitate Complutensis, in aedibus Michaelis de Eguía, 1528. La obra parece que la completaría, años más tarde, con esta otra: Í D ., Hore minores clericorum, ad sensum ecclesiasticum familiari et plano commentaroi declarate, s.l., s.n., s.a. Se conserva un ejemplar en la Biblioteca Nacional de Madrid, proveniente de la casa profesa de la Compañía de Jesús de Madrid. 59 «Erunt autem haec nostra principia, quibus totius edificio structura substentatur, verissima et ab ómnibus doctis fidelibus concesse. Et eis bene intellectis apparebit statit intentio nostri operis principalis. Et inde concipi- etur spes secure perveniendi ad finem optatum. Hoc est ad verum et litteralem sensum libri missalis et aliorum officiorum Ecclesiae Dei». Ibíd., f. 4v, §. 6.

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz