BCCAP000000000000012ELEC

99 11. Minister prowincjalny, za pozwoleniem ministra generalnego i za zgodą swej rady, z ważnych powodów może mianować kustosza i jego radnych, uprzednio otrzymawszy na piśmie głos doradczy braci kustodii. Jednakże taka procedura nie może być zastosowana dwa razy pod rząd. Nr 137 1. Kustosz niech zwołuje swych radnych kilka razy w roku. Potrzebuje on ich opinii albo ich zgody za każdym razem, kiedy na mocy Konstytucji minister prowincjalny potrzebuje opinii albo zgody swej rady. 2. Niech przedstawia ministrowi prowincjalnemu inicjatywy, które pociągają za sobą zobowiązania o znacznych kosztach dla kustodii lub dla prowincji. 3. Gdy idzie o otwieranie nowych domów, zmianę użytkowania domów już istniejących albo przenoszenie domów formacyjnych, niech prosi o pozwolenie ministra prowincjalnego za zgodą jego rady. Nr 138 1. Do kustodii należą wszyscy bracia, którzy zostali do niej włączeni lub zostali do niej wysłani na określony czas przez kompetentną władzę, a także bracia, którzy złożyli w niej profesję, również jeśli przebywają gdzie indziej z powodu formacji lub dla innej przyczyny. 2. W podejmowaniu działań apostolskich kustodia winna troszczyć się wytrwale o powołania. Dlatego też obok świadectwa spójnego stylu życia niech rozwija dzieła duszpasterskie z uwzględnieniem rzeczywistych potrzeb osób i różnorodnych warunków miejsca. 3. Prowincja, zależnie od swych możliwości, niech wyśle do kustodii sobie powierzonej tylu zakonników, ilu wymagają potrzeby kustodii. Niech wspiera także przejawy owocnej wzajemnej współpracy i posługi między braćmi różnych okręgów. 4. W doborze zakonników wysyłanych lub odwoływanych minister prowincjalny, po konsultacji z kustoszem i jego radą, niech bierze pod uwagę szczególne dyspozycje braci w odniesieniu do warunków miejsca, do formacji młodych oraz apostolatu, jaki trzeba prowadzić w kustodii. Podobnie kustosz, niech działa w porozumieniu z ministrem prowincjalnym. 5. Kustosz, biorąc pod uwagę zaistniałe potrzeby, po wysłuchaniu własnej rady i za zgodą ministra prowincjalnego, może zawierać odpowiednie umowy z innymi okręgami czy konferencjami przełożonych wyższych. Umowy te będą musiały być