BCCAP000000000000012ELEC

91 radnych należy do ministra generalnego. Natomiast przyjęcie rezygnacji kustosza i odpowiednich radnych należy do ministra prowincjalnego. 9. Gdy chodzi o usuwanie z urzędów, które bracia sprawują w Zakonie, a także poza nim, należy zachować prawo kościelne i Ordynacje kapituł generalnych. Usunięcie, także gdy nie ma charakteru karnego, nie pociąga za sobą przyznania jakiegoś innego urzędu. Artykuł III: Zarząd generalny Zakonu Nr 124 1. Kapituła generalna, która jest doniosłym znakiem i narzędziem jedności oraz solidarności całej wspólnoty braterskiej zjednoczonej w swych reprezentantach, posiada najwyższą władzę w Zakonie. 2. Kapituła zwyczajna, która zostaje zapowiedziana i zwołana przez ministra generalnego, powinna być sprawowana co sześć lat, w sposób wskazany przez Ordynacje kapituł generalnych oraz Porządek odprawiania kapituły generalnej. 3. Oprócz kapituły zwyczajnej minister generalny, za zgodą swej rady, może – dla szczególnych potrzeb – zwołać kapitułę nadzwyczajną. 4. Na kapitule generalnej, zarówno zwyczajnej jak i nadzwyczajnej, głos czynny mają: minister generalny, wikariusz generalny, radni generalni, poprzedni minister generalny bezpośrednio po wygaśnięciu jego mandatu aż do następnej zwyczajnej kapituły generalnej włącznie, ministrowie prowincjalni, kustosze, sekretarz generalny, prokurator generalny, delegaci prowincji oraz inni bracia profesi wieczyści według norm określonych w Ordynacjach kapituł generalnych. 5. Jeśli minister prowincjalny ma przeszkodę z powodu ważnej przyczyny, znanej ministrowi generalnemu, albo jego urząd wakuje, na kapitułę niech jedzie wikariusz prowincjalny. Jeśli natomiast przeszkodę ma kustosz lub też jego urząd wakuje, w kapitule niech weźmie udział pierwszy radny. Nr 125 1. Na kapitule generalnej, zarówno zwyczajnej, jak i nadzwyczajnej, należy podejmować sprawy, które odnoszą się do wierności naszym zdrowym tradycjom, do odnowy naszej formy życia, do rozwoju działalności apostolskiej, a także inne zagadnienia o wielkim znaczeniu dla życia Zakonu, co do których wszyscy bracia powinni być uprzednio poproszeni o konsultację.