BCCAP000000000000012ELEC

77 4. Powinni być tam przyjmowani z miłością i otrzymywać potrzebną pomoc materialną i duchową. 5. Ministrowie i gwardiani niech otaczają ich troskliwą opieką, niech odwiedzają ich tak często, jak to możliwe, i niech ich pokrzepiają. Nr 100 1. Jako członkowie Zakonu braci winniśmy żywić w sobie poczucie przynależności do całej rodziny kapucyńskiej. 2. Chętnie podejmujmy i rozwijajmy współpracę między naszymi okręgami, bardziej dla podtrzymania żywotności naszego charyzmatu i dobra Zakonu, niż dla przetrwania struktur. 3. W duchu braterstwa, wzajemnej zależności i minoritas poszczególne okręgi niech chętnie odpowiadają na potrzeby innych i niech służą sobie wzajemnie. 4. Inspirując się mobilnością i byciem w drodze, które charakteryzują naszą tradycję, bracia w posłuszeństwie z miłości niech będą gotowi udawać się poza swój okręg. 5. Ze świadomością, że chrzest i profesja ustanawiają między nami więzi mocniejsze niż związki naturalne, przyjmujmy wielorakie bogactwo odmiennych kultur, troszcząc się o klimat spotkania i dialogu, także pomiędzy nami. 6. Gdy wymaga tego dobro Zakonu i Kościoła lub potrzeba okręgów, należy ustanawiać braterskie wspólnoty z rozmaitych okręgów i różnych krajów i narodów – jako sposobność sprzyjającą zarówno wzajemnemu ubogaceniu i wymianie darów duchowych, jak też skutecznemu świadectwu o powszechnej komunii jedności. Nr 101 1. Różnorodność instytutów zakonnych, które z Bożego zamysłu rozwinęły się dla dobra Kościoła, rozkwita także w jednej i tej samej duchowej rodzinie franciszkańskiej. W niej to liczni bracia i siostry, we wzajemnej żywotnej komunii, uobecniają charyzmat naszego wspólnego Serafickiego Ojca w życiu i w posłannictwie Kościoła. 2. Przeżywajmy zatem komunię jedności tego samego ducha ze wszystkimi braćmi Pierwszego Zakonu Franciszkańskiego. We wzajemnej współpracy chętnie rozwijajmy studia oraz wspólne inicjatywy co do życia i działalności franciszkańskiej. 3. Pomni na obietnicę świętego Franciszka wobec Klary i ubogich sióstr ze świętego Damiana, powinniśmy zawsze otaczać staranną opieką i szczególną troską nasze siostry z Drugiego Zakonu, które w życiu kontemplacyjnym każdego dnia składają