BCCAP000000000000012ELEC

74 Nr 92 1. Jeśli jakiś brat zachoruje, gwardian niech natychmiast zatroszczy się z braterską miłością o to wszystko, co konieczne dla ciała i duszy, zgodnie z przykładem i napomnieniem świętego Franciszka, i niech powierzy chorego opiece odpowiedniego brata, a jeśli sytuacja tego wymaga, także lekarza lub innych osób kompetentnych. 2. Każdy brat, mając na uwadze to, że w chorym obecny jest cierpiący Chrystus, niech zastanowi się, jak chciałby być traktowany w przypadku niemocy, i niech wspomni na to, co święty Franciszek napisał w Regule, to jest, że żadna matka nie jest tak czuła i troskliwa wobec własnego syna, jak każdy z nas powinien być wobec swego brata duchowego. 3. Każdy więc niech otacza opieką chorego brata, odwiedza go chętnie i po bratersku pociesza. 4. Minister i gwardian niech często i po bratersku odwiedzają chorych i nie zaniedbują tego, by wspierać ich duchowo, osobiście lub przez pośrednictwo innych, a jeśli stwierdzą u kogoś ciężką chorobę, niech roztropnie uprzedzą go, co do jego stanu, a także przygotują do przyjęcia sakramentów. Nr 93 1. Bracia chorzy niech pamiętają o naszym stanie braci mniejszych. 2. Troskę o siebie niech pozostawią lekarzowi i tym, którzy opiekują się nimi, aby nie wykraczać przeciwko świętemu ubóstwu z uszczerbkiem dla własnej duszy, lecz za wszystko niech dziękują Stwórcy. 3. Niech pamiętają, że przez dobrowolnie przyjęte utrapienia choroby i niemocy, są zaproszeni, zgodnie ze swoim powołaniem, do pełniejszego upodobnienia się do Chrystusa cierpiącego. Niech więc z pobożnością starają się doświadczać w sobie samych małej cząstki Jego boleści. Niech naśladują Franciszka, który wysławiał Pana za tych, co w pokoju znoszą choroby i cierpienia, zgodnie z Jego najświętszą wolą. Niech także pamiętają, że dopełniając w swym ciele to, czego nie dostaje męce Chrystusa Odkupiciela, mogą przyczyniać się do zbawienia ludu Bożego, do ewangelizacji świata i do umocnienia życia braterskiego. Nr 94 1. W ustanawianiu wspólnot braterskich należy brać pod uwagę predyspozycje osobiste braci, jak i potrzeby życia oraz apostolatu.