BCCAP000000000000012ELEC

62 2. Wszyscy bracia mają obowiązek rozliczać się z pieniędzy, które zostały im powierzone na potrzeby życia, według zasad ustanowionych w każdym okręgu. 3. W przypadku każdego jednak, czy to ministra lub gwardiana, czy też innych braci, sposób używania pieniędzy nie powinien nigdy wykraczać ponad to, co prawdziwie przystoi ludziom ubogim. 4. Aby zachować wierność ubóstwu, bracia niech nie zwracają się do przyjaciół i krewnych z prośbą o pieniądze lub inne rzeczy ani też niech nie przyjmują podarunków do swego wyłącznego użytku bez pozwolenia gwardiana lub ministra. Nr 70 1. Ministrowie, za zgodą swej rady, mogą korzystać z ubezpieczeń czy innych form społecznej opieki, albo jeśli są one wymagane przez władzę publiczną, kościelną bądź cywilną dla wszystkich lub dla pewnych kategorii osób, albo gdy powszechnie korzystają z nich także ludzie ubodzy danego regionu. 2. Niech jednak zdecydowanie unikają takich ubezpieczeń, które w zamieszkiwanym przez nich regionie są uważane za luksusowe i dochodowe. 3. Tym niemniej jest rzeczą właściwą, aby ministrowie i gwardiani, jak czynią to ludzie skromnie żyjący, składali pieniądze prawdziwie konieczne w bankach lub w innych podobnych instytucjach, zachowując to, co wynika z naszego prawa własnego. 4. Niech jednak nie przyjmują fundacji, legatów wieczystych czy spadków z prawami i zobowiązaniami wieczystymi. Nr 71 1. Bracia niech swoim życiem ukazują innym ludziom, jak dobrowolne ubóstwo wyzwala ich od chciwości, która jest korzeniem wszelkiego zła, a także od niespokojnej troski o jutro. 2. A zatem ministrowie i gwardiani niech w używaniu pieniędzy unikają jakiegokolwiek ich gromadzenia czy spekulacji, zachowując niewielki margines bezpieczeństwa. 3. W używaniu jakichkolwiek dóbr, także pieniędzy, okręgi, wspólnoty braterskie i poszczególni bracia niech zachowują to dokładne i praktyczne kryterium: minimum tego, co konieczne, a nie maksimum tego, co dozwolone. Kryterium to powinno być realizowane w różnorodnych kontekstach społecznych, w jakich żyjemy. 4. Abyśmy przez nieusprawiedliwione zatrzymywanie rzeczy nie stali się wyrodnymi synami świętego Franciszka, niech dobra, które nie są konieczne dla

RkJQdWJsaXNoZXIy NDA3MTIz