BCCAP000000000000012ELEC

56 4. Domowa wspólnota braterska niech na swych kapitułach podejmuje kwestię modlitwy wspólnotowej i osobistej braci. Bracia, a nade wszystko gwardiani, ze względu na swój urząd pasterski, niech czują się wzajemnie odpowiedzialni za rozwijanie życia modlitwy. 5. Jako uczniowie Chrystusa, choć ubodzy i słabi, starajmy się trwać na modlitwie, tak aby ci, którzy szczerze szukają Pana, czuli się pociągnięci do modlenia się razem z nami. 6. Dbajmy wśród ludu Bożego o ducha i o rozwój modlitwy, zwłaszcza wewnętrznej, ponieważ od samego początku było to charyzmatem naszej braterskiej wspólnoty kapucynów i, jak dowodzi historia, zalążkiem prawdziwej odnowy. Przeto angażujmy się gorliwie, aby posiąść sztukę modlitwy i przekazywać ją innym. 7. Wychowywanie prostymi sposobami do modlitwy i doświadczenia Boga niech będzie charakterystyką naszego działania apostolskiego. Warto usilnie starać się, aby nasze wspólnoty braterskie stały się autentycznymi szkołami modlitwy. Nr 56 1. Aby nieustannie odnawiać nasze życie zakonne, niech wszyscy bracia każdego roku odprawią rekolekcje. Ponadto niech będą organizowane również inne okresy skupienia 2. W tym celu ministrowie i gwardiani niech postarają się, aby każdy brat, także żyjący poza domem zakonnym, miał ku temu odpowiedni czas oraz sposobność. Nr 57 1. Każda wspólnota braterska powinna być wspólnotą modlitwy. W tym celu we wszystkich okręgach należy z największą troskliwością, stosując odpowiednie środki, zadbać o formowanie zarówno poszczególnych braci, jak i całych wspólnot do ducha oraz do praktyki modlitwy. 2. Jest rzeczą pożyteczną utworzyć dla jednego lub kilku okręgów braterskie wspólnoty skupienia i kontemplacji. Bracia, którzy zgodnie z różnorodnością łaski Bożej należą do takich wspólnot, żyjąc w komunii jedności ze wspólnotą prowincjalną, niech mają na uwadze to, co święty Franciszek napisał dla tych, którzy chcą prowadzić życie zakonne w pustelniach. 3. Takie wspólnoty skupienia niech będą otwarte dla wszystkich innych braci, którzy, jak Bóg im dozwoli, zapragną spędzić tam jakiś określony czas, aby bardziej intensywnie uczestniczyć w modlitwie i w życiu z Bogiem.