BCCAP000000000000012ELEC

39 Nr 27 1. Kandydaci do Zakonu powinni odbywać wszystkie etapy wprowadzenia we wspólnotach braterskich zdolnych do prowadzenia naszego życia oraz do troski o formację braci. 2. Wybór domów i ustalanie składu braterskich wspólnot formacyjnych niech będą dokonywane przez właściwych ministrów, za zgodą ich rad. 3. Erygowanie, przeniesienie oraz zniesienie domu nowicjackiego należy do ministra generalnego, za zgodą jego rady i w formie dekretu na piśmie. W szczególnych przypadkach i na zasadzie wyjątku ta sama władza może zezwolić, aby jakiś nowicjusz odbywał swój nowicjat w innym domu Zakonu pod kierownictwem kompetentnego zakonnika, który będzie spełniać rolę magistra nowicjatu. 4. Przełożony wyższy może pozwolić, aby grupa nowicjuszy zamieszkiwała przez ustalony czas w innym, wyznaczonym przezeń domu Zakonu. Nr 28 1. Każdy brat, którym Bóg obdarza wspólnotę braterską, przynosi jej radość i jednocześnie mobilizuje nas wszystkich do odnowy w duchu naszego powołania. 2. Odpowiedzialność za wprowadzanie kandydatów spoczywa na całej wspólnocie braterskiej, ponieważ oni do niej należą. 3. Niezależnie od tego minister prowincjalny – za zgodą swej rady, w sposób i w zakresie, który on sam powinien ustalić – niech powierzy kierowanie kandydatami braciom obdarzonym doświadczeniem w życiu duchowym, braterskim i duszpasterskim, a także odpowiednią wiedzą, roztropnością, zdolnością rozeznawania duchów oraz znajomością dusz. 4. Magistrowie, zarówno postulantów, nowicjuszy, jak i profesów, niech będą wolni od jakichkolwiek zaangażowań, które mogłyby utrudniać troskę o kandydatów i kierowanie nimi. 5. Magistrom powinni towarzyszyć współpracownicy, zwłaszcza w tym, co dotyczy troski o życie duchowe i forum wewnętrzne. Nr 29 1. Wprowadzenie do naszej formy życia konsekrowanego dokonuje się poprzez etapy postulatu, nowicjatu i ponowicjatu, i odbywa się według wymogów prawa powszechnego oraz naszego prawa partykularnego. 2. Okres wprowadzenia rozpoczyna się w dniu, w którym kandydat zostaje przyjęty do postulatu przez ministra prowincjalnego i trwa aż do profesji wieczystej. Od