BCCAP000000000000012ELEC

36 Nr 24 1. Wszelka formacja jest nade wszystko działaniem Ducha Świętego, który wewnętrznie ożywia zarówno formatorów, jak i formowanych. 2. Kościół w swym wymiarze powszechnym i lokalnym jest dla nas, tak jak dla Franciszka, żywotnym kontekstem i podstawowym punktem odniesienia dla wszelkich procesów formacyjnych, jako że Duch Święty działa w nim nieustannie. 3. Ponieważ, jak uczył nas Franciszek, Ojciec wyjawia tajemnice królestwa niebieskiego maluczkim, i Duch zstępuje tak samo na prostego i na ubogiego, uznajemy, że warunkiem szczególnie sprzyjającym naszej formacji jest trwanie w bliskości z ludem i dzielenie życia ubogich, a zatem pozostawajmy otwarci na uczenie się także od nich. 4. Nasza wspólnota braterska, wezwana do pielęgnowania w Kościele swej tożsamości, ma obowiązek i prawo troszczyć się o formację braci stosownie do własnego charyzmatu. Formacja przeto jest podstawowym zobowiązaniem całego Zakonu i wszystkich jego okręgów. 5. Aktywna formacja wymaga współpracy braci formowanych, bo to oni są jej głównymi autorami i odpowiedzialnymi za własny rozwój. 6. Każdy brat przez całe życie jest jednocześnie formowanym i formatorem, ponieważ wszyscy zawsze możemy nauczyć się czegoś i czegoś nauczyć innych. Ta zasada niech stanie się programem formacyjnym do zastosowania w praktyce życia. 7. Życie razem jako bracia mniejsi jest elementem pierwotnym powołania franciszkańskiego. A zatem życie braterskie musi być zawsze i wszędzie podstawowym wymogiem procesu formacyjnego. 8. Aby poszczególne wspólnoty braterskie, zwłaszcza te specyficznie formacyjne, mogły wypełniać swoją podstawową funkcję, konieczne jest, aby czerpały oparcie i zachętę z zasadniczej wspólnoty braterskiej, jaką stanowi prowincja, poprzez którą realizuje się nasza przynależność do całego Zakonu. Kandydaci niech będą wychowywani do świadomości, że Zakon stanowi jedną rodzinę, do której dobra jesteśmy zobowiązani przyczyniać się przez odpowiedzialne w niej uczestniczenie. 9. Wprawdzie wszyscy bracia są formatorami, lecz muszą być pośród nich tacy, którym zostanie powierzona większa odpowiedzialność. Szczególnym zadaniem ministra generalnego oraz jego rady jest zagwarantowanie autentyczności w formowaniu wszystkich braci Zakonu. W każdym z okręgów ta odpowiedzialność spoczywa na ministrach i gwardianach, którzy są zwyczajnymi animatorami i koordynatorami procesu formacyjnego braci. Obok nich są też formatorzy