BCCAP000000000000012ELEC

33 f) powinni mieć wykształcenie wymagane w danym regionie oraz dawać nadzieję na to, że będą potrafili owocnie wypełniać powierzone im obowiązki; g) szczególnie, gdy idzie o kandydatów starszych wiekiem oraz tych, którzy mają już za sobą jakieś doświadczenia w życiu zakonnym, należy zebrać wszelkie użyteczne informacje co do ich uprzedniego życia; h) co się zaś tyczy przyjmowania duchownych diecezjalnych lub osób przechodzących z innego instytutu życia konsekrowanego, ze stowarzyszenia życia apostolskiego lub z seminarium, albo też w przypadku powtórnego przyjmowania jakiegoś naszego kandydata, należy zachować wymogi prawa powszechnego. Nr 19 1. Chrystus, nasz pełen mądrości Nauczyciel, odpowiadając młodzieńcowi, który wyjawił mu pragnienie osiągnięcia życia wiecznego, powiedział, że jeśli chce być doskonały, powinien najpierw sprzedać wszystkie swe dobra i rozdać ubogim, a potem Go naśladować. 2. Jako naśladowca Chrystusa Franciszek nie tylko wypełnił w swym życiu tę radę Mistrza, lecz również uczył jej tych, których przyjmował, a także umieścił ją w swej Regule jako normę do zachowywania. 3. Przeto ministrowie i gwardiani niech przypomną i wyjaśnią powyższe słowa świętej Ewangelii kandydatom, którzy przychodzą do naszego Zakonu pociągnięci wewnętrzną miłością Chrystusa, tak aby w swoim czasie, przed złożeniem profesji wieczystej, wyrzekli się swych dóbr, o ile to możliwe, na rzecz ubogich. 4. Kandydaci niech przygotują się wewnętrznie do wyrzeczenia się swych dóbr w przyszłości i niech będą gotowi służyć bliźnim, zwłaszcza ubogim. 5. Bracia zaś, jak chce Reguła, niech unikają jakiegokolwiek wtrącania się w te sprawy. 6. Kandydaci niech będą nadto gotowi oddać do dyspozycji całej wspólnoty braterskiej zasoby swego intelektu i woli, jak też inne dary natury i łaski, tak aby wypełnili powierzone im zadania w posłudze ludowi Bożemu. Nr 20 1. Przyjęcie do postulatu, do nowicjatu oraz dopuszczenie do profesji należy do ministra generalnego, a w każdej prowincji do ministra prowincjalnego, który może delegować swe uprawnienia wikariuszowi prowincjalnemu oraz kustoszowi. 2. Wspomniani ministrowie, zanim przyjmą kandydatów do nowicjatu, niech zasięgną opinii swej rady albo trzech lub czterech braci wskazanych przez tę radę.