BCCAP000000000000012ELEC

30 2. Pełen zdumienia i głęboko poruszony pokorą i współczuciem Boga, święty Franciszek obrał stan mniejszego pośród mniejszych. Idąc za jego przykładem, w żywym pragnieniu upodobnienia się do Chrystusa, także i my usiłujmy być prawdziwie mniejszymi, nigdy nie dążąc do stawania się większymi. Ożywieni takim duchem, wspaniałomyślnie oddawajmy się na służbę wszystkim, zwłaszcza tym, którzy cierpią niedostatek i ucisk, a nawet tym, którzy nas prześladują. 3. A zatem chętnie prowadźmy nasze życie braterskie pośród ubogich, z wielką miłością uczestnicząc w ich niedostatkach i poniżeniu. 4. Przychodząc im z pomocą w potrzebach materialnych i duchowych, usilnie przyczyniajmy się życiem, działaniem oraz słowem do ich ludzkiego i chrześcijańskiego rozwoju. 5. Postępując w ten sposób, ukazujemy ducha naszego życia braterskiego jako mniejsi i stajemy się zaczynem sprawiedliwości, jedności i pokoju. Nr 15 1. Chcąc owocnie zrealizować nasze powołanie ewangeliczne w Kościele i w świecie, starajmy się – na wzór Jezusa, który trwał nieustannie na modlitwie oraz w pełnieniu dzieła zbawienia – wiernie prowadzić życie apostolskie, które nierozdzielnie łączy kontemplację i działanie. 2. Przylgnąwszy do takiego życia swego Mistrza, apostołowie, posłani przez Pana na cały świat, byli wytrwali w modlitwie i w posłudze Słowa. 3. Święty Franciszek, aby pójść w ślady Pana i Jego apostołów, wybrał taką formę życia, która wewnętrznie jednoczyła w sobie modlitwę i głoszenie orędzia zbawczego, mądrze dzieląc czas na kontemplację i zaangażowanie apostolskie. 4. Także tradycja kapucyńska, od samego początku proponując, by na przemian naśladować przykłady Marty i Marii, uczy nas umiejętności harmonijnego łączenia kontemplacji z działaniem. W ten sposób zachęca nas do pójścia za Chrystusem, zarówno wtedy, gdy modli się On na górze, jak i wtedy, gdy głosi królestwo Boże. 5. Trwajmy zatem w wysławianiu Boga i w medytowaniu Jego słowa, abyśmy coraz mocniej byli rozpalani pragnieniem pociągania ludzi – także przez nasze działanie – do ukochania Boga w radości. 6. W ten sposób całe nasze życie modlitwy będzie przeniknięte duchem apostolskim, a całe nasze działanie apostolskie będzie ukształtowane przez ducha modlitwy.